9 En een zeker man, van wie de naam Simon was, bedreef reeds hiervoor in de stad toverij en deed het volk van Samaria versteld staan, terwijl hij van zichzelf zei dat hij een groot man was. 10 Allen, van klein tot groot, hingen hem aan en zeiden: Deze man is de grote kracht van God. 11 En zij hingen hem aan, omdat hij hen lange tijd met toverijen versteld had doen staan. (Handelingen 8:9-11)
De wetenschap heeft velen van ons groot ongeloof gegeven. We vertrouwen zoveel op de wetenschap dat we zelfs wonderen willen controleren met behulp van de wetenschap. We redeneren net zolang totdat er een logische verklaring is voor wat er is gebeurd.
Het volk van Samaria leefde nog in een tijd waarin men heel bewust was van de geestelijke wereld. Tovenarij werd niet afgedaan als iets middeleeuws (wat op zich logisch is), ze hadden er echt geloof in. Zelfs zoveel geloof dat ze Simon op handen en voeten droegen. Lukas beschrijft het als dat ze hem aanhingen, wat zoiets betekent als dat Simon hun hoop was, Simon was hun messias. Voor welk probleem dan ook, Simon was degene die het antwoord had.
En nu kunnen wij met onze wetenschappelijke hersens natuurlijk deze tovenarij afdoen als onzin, maar dat doet geen recht aan wat er werkelijk gebeurd. Want op het moment dat we deze tovenarij gaan ontkennen gooien we misschien ook de deur dicht voor de geestelijke wereld waar wij ons als christenen wel in moeten verdiepen. Diep van binnen moeten we een geloof ontwikkelen dat zich bewust van de geestelijke realiteit.
Er is een geestelijke wereld waar wij onderdeel van mogen zijn. We hebben de Heilige Geest ontvangen om sterk te kunnen staan in die geestelijke wereld. De wetenschap kan niet alles beantwoorden, de wetenschap is beperkt tot de menselijke zintuigen. Maar als wij ons gaan openstellen voor dat waar de Samaritanen voor openstonden dan zullen we ook veel makkelijker geestelijk kunnen zien, net als de dienstknecht van Elisa.
Open je ogen voor een wereld die God aan ons wil openbaren.