1 En Saulus stemde in met zijn dood. En er ontstond op die dag een grote vervolging tegen de gemeente die in Jeruzalem was; en zij werden allen verspreid over de landstreken van Judea en Samaria, behalve de apostelen. 2 En godvrezende mannen droegen Stefanus samen naar het graf en bedreven grote rouw over hem. (Handelingen 8:1-2)
Hij stond er bij en keek er naar, dat is wat we over Saulus zouden kunnen zeggen. Misschien heeft hijzelf geen steen gegooid naar Stefanus, maar het is duidelijk dat hij er net zoveel schuld aan heeft als al die andere mensen die wel stenen hebben gegooid. Want er is geen verschil tussen het gooien van stenen of er mee instemmen.
Passief toekijken betekent niet dat wij er geen deel aan hebben. Het zit zelfs in de Nederlandse wetgeving, op het moment dat wij iets hadden kunnen doen, maar het niet deden hebben wij ook schuld. En dat zouden we geestelijk ook wel eens zo kunnen zien. We moeten namelijk een actieve rol in de gemeente hebben, een rol waarin we altijd blijven zoeken naar de waarheid.
Het klakkeloos overnemen van leugens omdat we te lui zijn om zelf te zoeken naar de waarheid zal ons echt worden aangerekend. In de gemeente hier in India zijn er ook echt mensen die niet kunnen lezen en helemaal afhankelijk zijn van wat andere mensen hen onderwijzen, maar in Nederland is dat niet zo. Het is tijd dat we opstaan, zeker in een land waar iedereen kan lezen, waar we genoeg bijbels hebben in verschillende vertalingen.
Het gevolg van de steniging van Stefanus is dat de gemeente zich verspreidt over de regio. Er lijkt een stevige klap te zijn uitgedeeld, maar in de volgende verzen kunnen we lezen dat het juist goed is geweest en het evangelie zich juist verder verspreidt. Alleen de apostelen blijven achter in Jeruzalem.
Stefanus wordt begraven en men rouwt over hem. Het is bijzonder dat Lukas de mannen omschrijft als Godvrezend. Blijkbaar zijn het mannen die net als Stefanus waren, oprecht in hun wandel voor God. Zij zijn bereidt om de angst opzij te zetten, zij kunnen Stefanus daar niet zo laten liggen en moeten hem de eer geven die hem toekomt.
Uiteindelijk gaat het om ons hart, hoe staan wij in onze liefde voor God? Laten wij alles passief aan ons voorbij gaan of zijn wij bewust bezig met ons geloof. Godvrezend is geen typering voor Bijbelse karakters, het is een typering voor mensen die God vrezen en niet wegkijken als het een beetje moeilijk wordt.