17 Maar laten wij, opdat het niet nog verder onder het volk bekend raakt, hun met de grootste dreiging gebieden dat zij tot geen enkel mens meer in die Naam mogen spreken. 18 En na hen geroepen te hebben, gaven zij hun het bevel helemaal niet meer te spreken of te onderwijzen in de Naam van Jezus. 19 Maar Petrus en Johannes antwoordden en zeiden tegen hen: Oordeel zelf of het juist is in Gods ogen, meer naar u te luisteren dan naar God. (Handelingen 4:17-19)
Het antwoord dat Petrus geeft moet onze lijfspreuk worden. Dit moet de kern van ons leven zijn. Werkelijk luisteren naar Jezus, Zijn woorden hoger achten dan de woorden van welke persoon in ons leven ook.
Het is moedeloos om van te worden, iedereen heeft wel een mening over een ander. En we luisteren er naar. Het probleem is dan niet dat al die mensen een mening hebben over ons, het probleem is dat wij luisteren. We kunnen de duivel en andere mensen niet stoppen met hun leugens, maar we kunnen wel stoppen met luisteren.
Of beter gezegd, we kunnen beginnen met het luisteren naar God. Zijn woorden moeten juist weergalmen in ons leven. We moeten kiezen om onze oren te openen voor de waarheid die uit Gods mond komt. En dat vraagt inspanning, de discipelen hebben hier lang over gedaan, maar ze hadden het beste voorbeeld. Zij hebben gezien dat God boven alles was in het leven van Jezus.
En nu kunnen ze zonder angst zeggen dat zij alleen naar God willen luisteren. En het maakt niet uit of het de religieuze leiders zijn of de buurman, Gods woord staat boven alles. En we kunnen het stoer vinden, maar voor de discipelen is het helemaal niet stoer, zij hebben een waarheid die groter is. Ze kunnen gewoon niet langer bang zijn omdat ze weten dat God regeert.
Men wil de mond snoeren, maar ze kunnen Gods mond niet snoeren. Gods woord is leven en zal altijd blijven. Niemand zal het kunnen stoppen, zelfs de rotsen zullen de naam van God prijzen.