Spannend

Handelingen 2

1 En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. 2 En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. 3 En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen. 4 En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken. (Handelingen 2:1-4)

Dit is spannender dan de spannendste film. We hebben het misschien tientallen keren zo niet honderden keren gelezen, maar dit is een moment waarop God heeft gewacht. Een moment waarop Hij Zijn Geest aan de volgelingen van Zijn Zoon wil geven. Als we eens konden zien wat er in de hemelse gewesten gebeurde op dit moment dan begrijpen we misschien beter dat dit een radicaal moment is.

Ze waren eensgezind bijeen, met andere woorden, ze waren daar zonder een eigen agenda, zonder dat ze zichzelf wilden profileren over anderen. Er was een eenheid, eenzelfde doel en dat was het verlangen naar de belofte van de Vader. Als wij vandaag de dag hetzelfde hart konden hebben, we vergeten dan alle dogma’s, we vergeten alle regeltjes en we verlangen alleen naar de belofte van de Vader.

En dan komt daar de Heilige Geest zoals Hij nog nooit eerder is gekomen. De Heilige Geest die de volgelingen van Jezus aanraakt. En de aanraking heeft tot gevolg dat er een geluid is als van een harde wind en het vulde het huis waar zij waren. En tongen van vuur verschenen op hen. Dit is geen verhaaltje, dit is niet iets wat toen even gebeurde, die is een radicaal moment waarop de geschiedenis van Gods wandel met ons mensen veranderde.

Dit gaat niet over een leuk pinksterweekend, dit gaat over God die bewust heeft gekozen om ons te vullen met een aanwezigheid waardoor wij nooit alleen zijn. Een aanwezigheid die ons net zo dicht bij God brengt als toen bij Jezus toen Hij hier op aarde wandelde. Een aanwezigheid die ons laat opstijgen boven deze natuurlijke wereld, een aanwezigheid die onze ogen opent voor meer dan onze natuurlijke ogen kunnen zien.

Dit is niet normaal, dit is onze God vol van genade, dit hebben wij niet verdiend. En toch is het God die in Zijn liefde en genade naar ons toekomt en Zijn aanwezigheid aan ons geeft. En elke keer zal het weer anders zijn, elke keer zullen we andere tekenen zien. We hoeven niet uit te kijken naar de tongen van vuur, we mogen uitkijken naar de belofte van God op ons leven die ons leven radicaal verandert.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.