Een bediening

Handelingen 1

20 Want er staat geschreven in het boek van de Psalmen: Laat zijn woonplaats woest worden en laat er niemand zijn die daarin woont. En: Laat een ander zijn ambt als opziener nemen. 21 Het is dus nodig dat een van de mannen die met ons omgegaan zijn gedurende heel de tijd dat de Heere Jezus onder ons in- en uitging, 22 te beginnen met de doop van Johannes tot op de dag waarop Hij van ons opgenomen werd, met ons getuige wordt van Zijn opstanding. 23 En zij stelden er twee voor: Jozef, die Barsabas heette, die ook Justus genoemd werd, en Matthias. (Handelingen 1:20-23)

Met eentje minder zouden ze toch ook wel verder kunnen? Waarom moet de plaats van Judas nu worden ingenomen door iemand anders?

In de eerste plaats zijn het de verzen die Petrus aanhaalt. In die verzen ziet hij dat iemand anders de verantwoordelijkheid van Judas op zich moet nemen. Dat laat tegelijk ook zien dat Judas er niet zomaar bij hing, hij was echt een onderdeel van de twaalf discipelen.

Het getal twaalf wordt in de bijbel gezien als een volmaakt getal. En daarom heeft Jezus bewust twaalf discipelen gekozen, de twaalf van wie Hij wilde dat ze Hem zouden volgen. Zij moesten na Hem voor een volmaakte impact zorgen hier op aarde. Zij moesten Hem volgen in wat Hij deed en zo Zijn werk voortzetten.

In vers 17 heeft Petrus het over de bediening waar ook Judas onderdeel van was. Het waren niet zomaar 12 jonge mannen waarvan Jezus dacht dat het leuk was als ze Hem zouden volgen, stuk voor stuk werden ze geroepen om Hem te volgen, voor de honderd procent. Ze moesten niet meer achterom kijken, maar Jezus achterna gaan. Het was een bediening, een levenstaak waar ze aan begonnen waren.

En een van de twaalf was afgevallen. Misschien doen wij erg lichtvaardig over het werk in het Koninkrijk van God. Misschien is het een interesse, misschien is het een andere manier van geld verdienen. Maar bij God is er geen toeval, of dat men het misschien leuk vindt om het te doen. Het gaat er om dat wij onszelf toewijden en daarom is dit zo serieus voor Petrus. Hier was een groep van twaalf mannen uitgekozen door Jezus om Zijn werk op te volgen en dat moest zo blijven.

Wij kunnen soms zo serieus worden over regeltjes in de kerk. Dit mag wel en dat mag niet. Maar wanneer nemen we serieus wat God aan het doen is. Jouw kerk is niet zomaar een samenkomen van wat mensen met dezelfde interesse, jij bent er met een reden. En zo kiezen deze mannen als collectief voor twee mensen die er ook bij waren vanaf het begin. En een van hen moet de bediening van Judas op zich nemen.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.