51 Deze had niet ingestemd met hun voornemen en handelwijze. Hij kwam uit Arimathea, een stad van de Joden, en verwachtte ook zelf het Koninkrijk van God. 52 Deze ging naar Pilatus en vroeg om het lichaam van Jezus. 53 En toen hij het van het kruis afgenomen had, wikkelde hij het in fijn linnen en legde het in een graf dat in een rots uitgehouwen was, waarin nog nooit iemand gelegd was. 54 En het was de dag van de voorbereiding en de sabbat brak aan. 55 En ook de vrouwen die met Hem uit Galilea gekomen waren, volgden en zagen het graf en hoe Zijn lichaam erin gelegd werd. 56 En toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en mirre gereed. En op de sabbat rustten ze overeenkomstig het gebod. (Lukas 23:51-56)
Wat hier opvalt is dat het niet de discipelen zijn die hier het voortouw nemen. Het kan zijn dat er enkelen bij geweest zijn, maar ze worden in ieder geval niet met naam genoemd. Het zijn mensen die juist nu durven te erkennen dat dit niet goed was. En dat is geen kleine stap die men neemt, men keert zich tegen alles wat er in de afgelopen uren is gebeurd.
Het is verboden liefde die nu naar buiten komt. Jozef die niet langer stil kan zijn in zijn geloof dat in Jezus God Zich werkelijk heeft geopenbaard. Het is niet langer een geheim en daarom wordt opeens de extreme liefde openbaar. Het is als een explosie in zijn hart, en dat wordt zichtbaar in wat hij doet.
Hij neemt het voortouw in de zorg voor het lichaam van Jezus. Hij zorgt voor een graf dat nieuw is, het is niet zomaar een graf van marktplaats, maar een graf waar nog nooit iemand in heeft gelegen. Dat is liefde, niet liefde dat zich goed voelt maar een echte liefde dat zichzelf opoffert voor een ander.
In deze verzen wordt ook heel duidelijk dat alles onderdeel is van hun religie. Het is hun verlangen naar het Koninkrijk van God, hun devotie aan de Vader want zelfs in dit alles willen ze de wet van God trouw bewaren. Dit zijn mensen die de wet gehoorzamen en tegelijk het hart van de wet begrijpen.
Het juiste woord is devotie en die devotie mag extreem zijn in onze liefde voor de Vader. Wat een heerlijk moment deze begrafenis, het is een moment van opluchting want er zijn toch nog mensen die God wel willen dienen met een oprecht hart. Het is niet voorbij, ondanks dat de wereld nog zo hard heeft geschreeuwd, God regeert.