47 En terwijl Hij nog sprak, zie, een menigte; en een van de twaalf, die Judas heette, liep voor hen uit en kwam bij Jezus om Hem te kussen. 48 En Jezus zei tegen hem: Judas, verraadt u de Zoon des mensen met een kus?(Lukas 22:47-48)
Misschien is het in onze ogen niet meer dan normaal dat Jezus deze weg gaat. Maar wat we eigenlijk hier zien zijn de vruchten van het gebed van Jezus. Hij rent niet weg, Hij gaat bewust de weg die de Vader van Hem verlangt. Hij weet dat Judas daar aan komt om Hem te verraden, Hij laat het gebeuren. Als een lam dat naar de slachtbank wordt geleid zo laat Jezus de komende uren gebeuren, bewust.
En toch is dit ook verraad, want Judas was een volgeling van Jezus en hij heeft die positie gebruikt om tegen Jezus in te gaan. Judas heeft besloten om een slaatje uit zijn relatie met Jezus te slaan. Het is duidelijk dat hij absoluut geen geloof meer had, hij kon niet zien dat deze Jezus waar hij drie jaar lang mee rond liep de Zoon van God zou kunnen zijn.
Het is duidelijk dat Judas zijn relatie met Jezus dus helemaal wil uitbuiten. Het is niet voor niets dat hij een kus gebruikt om Jezus aan te wijzen als het slachtoffer. Het lijkt er op dat Jezus een beetje verbaasd is dat Judas zelfs zo ver gaat, hij lijkt dieper gezonken dan dat Jezus had verwacht.
Het is zijn keuze geweest en hij zal zich voor die keuze moeten verantwoorden. Het is zijn keuze om deze kus te gebruiken wat heel duidelijk laat zien dat hij zijn rol als verrader heel serieus neemt.
Wij moeten ons hart bewaken, Judas was niet tevreden en daardoor begon hij steeds verder van zijn geloof af te raken. Niet langer was zijn verlangen om Jezus te volgen maar geld. Zo moeten wij ook uitkijken met onze gedachten. We moeten onze verlangens naar status en geld niet laten groeien in ons leven. We moeten bidden om sterk te blijven staan in ons verlangen om Jezus te volgen.