19 En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. (Lukas 22:19)
We moeten ons dit proberen voor te stellen. Jezus ligt daar aan die tafel samen met Zijn twaalf discipelen. Hij pakt het brood, breekt het en geeft het aan de discipelen. Allemaal pakken ze een stukje van dit brood terwijl dat Jezus er dan aan toevoegt dat het Zijn lichaam is dat Hij aan hen zal geven.
Wat zullen de discipelen gedacht hebben toen ze dit stuk brood in hun handen hadden? Ze zullen er naar gekeken hebben en misschien niets bijzonders hebben gezien. Wij weten meer, maar hoe kijken wij naar het stukje brood dat we nemen op het moment dat wij deze maaltijd ook vieren?
De Rooms Katholieke Kerk gaat daarin heel ver, door te zeggen dat het stukje brood nu werkelijk het lichaam van Christus is geworden. Ze zullen nooit een stukje weggooien, maar altijd bewaren voor de volgende keer. En hoe raar dat in onze protestantse oren ook mag klinken, ze hebben misschien wel een punt. Deze traditie laat ons zien dat ze dit stukje brood heel serieus nemen.
De discipelen zitten daar en kijken naar het brood, het is het lichaam van Jezus dat Hij hen gaat geven. En zo moeten ze elke keer als ze dit brood weer eten in gedachtenis nemen dat het Jezus is die Zijn lichaam aan hen geeft. Het is een niet tastbaar cadeau van God en dat is wat het brood doet, het maakt het tastbaar voor ons zodat we het niet kunnen vergeten. Jezus heeft Zichzelf aan ons gegeven zodat wij in Hem en Hij in ons kan zijn zodat ons leven uit Hem is. Hij is het brood des levens.
Deze intensiteit van deze laatste maaltijd die Jezus met de discipelen had, moet dezelfde intensiteit hebben in ons leven. We kunnen zo makkelijk vergeten wat Jezus voor ons heeft gedaan of wat Hij ons heeft gegeven. We kunnen zo makkelijk door gaan met dit leven zonder dat we het cadeau dat Hij hier ons geeft open maken. Hij is het brood des levens, Hij moet werkelijk de bron zijn voor ons leven.