Jeruzalem

Lukas 13

33 Intussen moet Ik heden en morgen en de dag daarna reizen. Het gaat immers niet aan dat een profeet omkomt buiten Jeruzalem. 34 Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt die naar u toe gezonden zijn, hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels, maar u hebt niet gewild! 35 Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten. Voorwaar, Ik zeg u dat u Mij niet zult zien, totdat de tijd zal gekomen zijn dat u zult zeggen: Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere. (Lukas 13:33-35)

Jeruzalem is de plek waar de geschiedenis van God en Israël bij elkaar komt. Deze stad is het gezicht van de relatie die God met het volk is aangegaan. Hier is het waar de tempel werd gebouwd, hier is het waar de koningen zetelden. Als Jeruzalem was veroverd, dan had men heel Israël veroverd. Jeruzalem is het hart van het volk Israël, het politieke, het religieuze en het geestelijke hart.

En als we dat begrijpen, dan begrijpen we ook de boodschap van Jezus. Het is deze stad waar de leiders samen komen, het is deze stad die elke keer profeten ontving, maar uiteindelijk is het ook de stad die de profeten van God vermoordden. Elke keer is het God die in deze stad alles op orde wilde maken zodat zijn volk een goede leiderschap heeft. Maar het is deze zelfde stad die dat niet wilde accepteren.

Dit zal ook de plek worden waar Jezus gekruisigd zal worden. De Zoon van God zal net als alle andere profeten hier worden afgewezen. En uiteindelijk is het deze stad die daarvoor zal betalen. De stad zal verwoest worden en nog steeds is het deze stad waar zoveel onenigheid over is. Jeruzalem, de stad die als geen andere stad hier op aarde zoveel betekent op geestelijk niveau.

Maar tegelijk is er weer een grote belofte voor deze stad. De stad die zoveel profeten heeft geweigerd, zal genade ontvangen. Het zal deze stad zijn waar Jezus terug zal komen. God laat nooit gaan wat Zijn hand begon. Al lijkt alles helemaal verlaten, lijkt er geen leven of toekomst meer in te zitten, het is uiteindelijk God die leven geeft. Wat een heerlijke belofte van Jezus.

Misschien begrijpen wij niet zo goed wat we met Jeruzalem aanmoeten. Wij voelen niet de emotionele waarde die de joden daar aan hechten. Maar als we gaan inzien dat het ook God is die deze stad heeft uitgekozen om het centrum van het geestelijke leven hier op aarde te zijn, dan zien we wat anders dan oude muren. Want deze plek zal de plaats zijn waar wij als kuikens bijeen worden gebracht. Deze plek zal de plaats zijn waar Jezus terug komt, voor eeuwig. Het nieuwe Jeruzalem.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.