23 En Hij, Jezus, was ongeveer dertig jaar toen Hij Zijn dienstwerk begon. Hij was, naar men dacht, de Zoon van Jozef, de zoon van Heli, (Lukas 3:23)
Nu komt er een gedeelte dat heel saai is. Jezus’ voorgeslacht wordt getraceerd tot aan de schepping van Adam. Er valt natuurlijk wel een goede preek over te houden en natuurlijk zit er ook een mooie boodschap in dit geslachtsregister, maar om het gewoon zo te lezen is het niet erg aantrekkelijk.
Feitelijk klopt dit geslachtsregister ook niet, er ontbreken een hoop namen. Dus Lukas probeert hier niet tot in het detail werkelijk het geslachtsregister van Jezus te beschrijven. Lukas probeert een lijn te trekken van Jezus naar David, dan naar Abraham en dan naar Adam. De namen die hij overslaat waren niet van belang maar het doel wordt wel bereikt.
Een aantal details in dit geslachtsregister, Jezus was de zoon van Jozef, naar men dacht. Dat laatste voegt Lukas er bewust aan toe, omdat het een feit is dat Jezus niet werkelijk Jozefs zoon is. Voor die mensen die het verhaal van Jezus in de bijbel niet al te serieus nemen en zich toch christen noemen, de auteurs deden dat in ieder geval wel. Dat zou ons wel aan het denken moeten zetten, we kunnen de bijbel niet zomaar nemen zoals wij zelf zouden willen, maar moeten goed kijken naar wat de schrijvers er mee wilden bereiken.
31 de zoon van Meleas, de zoon van Maïnan, de zoon van Mattatha, de zoon van Nathan, de zoon van David, (Lukas 3:31)
Lukas traceert de lijn van Jezus naar David niet zoals Matheus dat doet. Een exacte reden is niet te geven, maar het zou kunnen dat Lukas probeert de werkelijke bloedband aan te geven. Want zoals we kunnen zien gaat het niet via Salomo en ander koninklijk bloed, maar het gaat via een andere zoon van David. Maar het komt beide uit bij David, de koning met de belofte van het eeuwige koningschap.
En dit is belangrijk, Jezus is de vervulling van de belofte. David en Jezus zijn bloedverwanten. Dit is waar het volk op aan het wachten was, dit is waar het volk naar verlangde. Een koning zoals koning David, die als een herder voor het volk zorgde. En zo ook Jezus die als een Goede Herder voor Zijn schapen wil zorgen.
Het is geen toeval, God blijft altijd trouw aan Zijn beloften. De feiten spreken voor zich. Misschien is het incompleet, misschien is het niet via de koninklijke route, maar het komt uit waar het uit moet komen. Van David naar Jezus.