34 En Simeon zegende hen en zei tegen Maria, Zijn moeder: Zie, dit Kind is bestemd tot val en opstanding van velen in Israël en tot een teken dat tegengesproken zal worden, 35 – ook door uw eigen ziel zal een zwaard gaan – opdat de overwegingen uit veel harten openbaar worden. (Lukas 2:34-35)
Het laatste gedeelte: opdat de overwegingen uit veel harten openbaar worden. Het licht schijnt in de wereld, maar de wereld heeft het niet geaccepteerd. Dit is wat Jezus doet.
Soms merken we het als we als christenen andere beslissingen nemen vanuit onze overtuiging. Collega’s vinden het niet erg om te gaan stappen en daarna iemand mee naar huis te nemen, maar voor ons is dat anders. Vrienden vinden het niet erg om even te spijbelen van school, maar voor ons is dat anders. Misschien zelfs familie die niets met God te maken willen hebben en het niet erg vinden om voor de belastingdienst iets achter te houden.
Maar wat gebeurd er op het moment dat wij laten zien dat het ook anders kan? Als wij keuzes maken die er haaks op staan, keuzes die misschien minder plezierig zijn maar wel beter. Dan springt men in de verdediging. Want zolang het verkeerde gedrag niet wordt tegengesproken, kan men met een gerust hart doorgaan, maar op het moment dat daar iemand is die wel juist wil handelen wordt men geconfronteerd.
Persoonlijk heb ik het vaak zien gebeuren. Eerst komen de excuses, dan komt de relativeringen en dan komt de acceptatie van hun eigen zonden. Ze weten dat het verkeerd is maar toch willen ze het blijven doen, omdat het nu eenmaal fijn is voor henzelf. Wat boeit het wat de ander voelt, wat boeit het dat ze egoïstisch bezig zijn. Het hart is geopenbaard.
Dat is het licht van Jezus, dat wij ook mogen schijnen. Dat is het licht dat het hart openbaart. Zolang we in zonden leven en we er niet op worden gewezen gaat het wel goed en kunnen we in stilte doorgaan met de zonden. Maar op het moment dat Jezus komt en laat zien wat de juiste weg is, moeten we wel ons hart openbaren.
Jezus kwam als een perfect licht hier op aarde. En de wereld kon dat niet aan en kruisigde Hem. Het hart is geopenbaard. Zij die dachten dat ze werkelijk God aan het dienen waren, waren zichzelf aan het dienen en kruisigde dat wat God werkelijk aan het doen was.
Laten wij Jezus werkelijk toe in ons leven? Laten wij Jezus werkelijk ons hart openbaren? Of houden wij het geheim?