13 Wees deelgenoot in de noden van de heiligen. Leg u toe op de gastvrijheid. 14 Zegen wie u vervolgen. Zegen hen en vervloek hen niet. 15 Verblijd u met hen die blij zijn, en huil met hen die huilen. 16 Wees eensgezind onder elkaar. Streef niet naar de hoge dingen, maar houd u bij de nederige. Wees niet wijs in eigen oog. 17 Vergeld niemand kwaad met kwaad. Wees bedacht op wat goed is voor alle mensen. (Romeinen 12:13-17)
Zoals Paulus al in het begin van dit hoofdstuk schreef dat wij niet het middelpunt van het leven zijn, zo gaat hij hier er op door, door te laten zien dat ons handelen gericht moet zijn op de mensen om ons heen. Deze verzen horen bij vers 1 van dit hoofdstuk. Dat wij ons lichaam opofferen aan God.
We moeten ziek worden van het egoïsme van deze wereld. Ons leven draait niet meer om onszelf. Indien we bij alles wat we doen ons afvragen wat het voor onszelf betekent dan hebben de wereldse gedachten zich in ons leven (hoofd) genesteld. Wat Paulus ons hier voorschotelt is niet een last of een wet waar we ons aan proberen te houden om God te behagen. De regels zijn een lust voor de mensen die hun leven met passie voor God leven.
Paulus spiegelt ons een ideaal leven voor, niet om ons te ontmoedigen, niet zodat het onmogelijk lijkt om ons eraan te houden maar het is als een zak snoep die ons voor de neus wordt gehouden, zo wil ik leven, dit is het leven waarin ik werkelijk tot mijn recht komt.
Het verblijden is dan geen toneel, maar we verblijden ons werkelijk in het geluk van andere mensen. Want dat kan de wereld niet, dan is er alleen maar jaloersheid. Ons nederig opstellen en niet te veel van onszelf denken, dat lukt de wereld niet, de wereld die denkt dat bij elke vooruitgang in techniek we weer iets bereikt hebben. We zijn wat, we bereiken wat, allemaal lusten van trots.
En als we met wereldse ogen kijken zijn dit wetjes die we liever niet willen volgen. Maar als we vers 1 serieus hebben genomen zijn dit diamanten van de bijbel. Het leven zoals wij willen leven. Niet voor onszelf, maar voor de ander. Wat een heerlijke boodschap, laten we hongerig zijn voor dit leven. Een leven waarin we niet onszelf willen profileren, maar ons willen inzetten voor de mensen om ons heen.