9 Besef uw ellendige staat en treur en huil. Laat uw lachen veranderd worden in treuren en uw blijdschap in droefheid. 10 Verneder u voor de Heere, en Hij zal u verhogen. (Jakobus 4:9-10)
Sommige christenen blijven hun hele leven in die ellendige staat. We klagen altijd over onze zondige natuur en zien geen enkele mogelijkheid om er uit te komen. We denken dat als we in die positie blijven we veilig zijn of erger nog, het hangt van Gods grillige natuur af of er werkelijk redding is voor ons leven. Maar wat men vaak niet door heeft is dat dit een positie is waarin we onze trots niet willen loslaten.
Andere christenen komen nooit op dit punt in hun leven. Wat ook een gevaarlijke positie is. We weten dat God zegent, we weten dat God lief heeft en ons wil verhogen, maar wat men vergeten is, is dat er een voorwaarde is aan die zegeningen. Gods zegen is als een aanbeveling, zoals deze persoon leeft kan ik aanbevelen. God kan trots niet zegenen, omdat het niet een leven is dat Hij zou aanbevelen.
We moeten in ons leven op dit punt komen. We moeten inzien wat een ellendig mens we zijn. Dit moeten we niet ervaren om ons slecht te voelen, maar dit moeten we ervaren om in te zien hoe hulpbehoevend we zijn. God wil ons geen spiegel voorhouden zo dat we de rest van ons leven met schuldgevoelens rondlopen, God wil ons een spiegel voorhouden om ons te laten zien dat we hulp nodig hebben, Zijn hulp.
Als we verdrinken en er komt iemand ons redden, dan kunnen we moeilijk in onze trots de hulp afwijzen omdat het niet de manier is waarop wij gered willen worden. Wij hebben hulp nodig, wij moeten erkennen in welke ellendige positie wij leven. En dan komt de belofte, dan is het God die ons wil verhogen, dan is het Zijn hand die ons oppakt en schoonmaakt.
Verneder uzelf voor de Heere. Zo simpel is het om te leven in Gods kracht. Alles wat Gods hand tegenhoudt is onze trots, als we dat neerleggen zal Hij tot ons komen en ons leven vernieuwen, verhogen. Iedereen zal kunnen zeggen, het is God die ons verhoogt.