Gespleten geweten

Johannes 12

42 En toch geloofden ook velen van de leiders in Hem, maar vanwege de Farizeeën beleden zij het niet, opdat zij niet uit de synagoge geworpen zouden worden. 43 Want zij hadden de eer van de mensen meer lief dan de eer van God. 44 Jezus nu riep en zei: Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Míj maar in Hem Die Mij gezonden heeft. 45 En wie Mij ziet, ziet Hem Die Mij gezonden heeft. (Johannes 12:42-45)

Vele christenen bevinden zich in dezelfde positie als deze leiders. Ze weten dat het de waarheid is, maar ze kunnen het niet 100% erkennen in hun leven. Het geweten is gespleten door de waarheid, die ze niet kunnen ontkennen en de mensen die voor hen belangrijk zijn.

En dan kiezen de meeste mensen voor hun eer onder de mensen omdat dat meer zichtbaar is dan God zelf. Want het heeft grote gevolgen als we werkelijk voor God kiezen in ons leven. De wereld om ons heen zal het niet kunnen accepteren en ons zelfs kunnen afwijzen. De Farizeeën wijzen iedereen af die Jezus accepteert.

Het antwoord dat Jezus daarop geeft is een sterke afwijzing van deze houding. Want als we Jezus accepteren, dan accepteren we de Vader. De joodse leiders dachten dat ze God nog wel dienden ook al accepteerden ze Jezus niet voor de 100%. Maar Jezus laat weten dat ze alleen echt geloof hebben als ze de Zoon van God accepteren.

Er leeft een gevoel onder christenen dat het wel in orde is met ons leven als ons geweten gespleten is. We zijn er in ieder geval van overtuigd dat Jezus onze redder is, maar kunnen daar niet 100% naar leven. Op het moment dat we geconfronteerd worden met de mensen om ons heen, kiezen we toch voor het leven hier op aarde.

Deze mensen kunnen geestelijke leiders zijn die vasthouden aan een traditie buiten God om. Deze mensen kunnen heidenen zijn die het maar raar vinden dat er maar een God is in ons leven. Maar geen van deze mensen moet belangrijker zijn dat onze Heere Jezus die alles voor ons moet zijn. Alleen dan hebben we echt geloof in de Vader.

This entry was posted in 43 Johannes. Bookmark the permalink.