7 en Hij zei tegen hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (wat vertaald wordt met: Uitgezonden). Hij dan ging weg en waste zich en kwam ziende terug. 8 De buren dan en zij die eerder gezien hadden dat hij blind was, zeiden: Is deze het niet die zat te bedelen? 9 Anderen zeiden: Hij is het; en weer anderen: Hij lijkt op hem. Hij zei: Ik ben het. (Johannes 9:7-9)
Het is misschien een andere manier van kijken op het ziek zijn maar ik denk dat het een hele gezonde manier is. In onze ziekte wil God Zichzelf aan ons openbaren. Dat betekend niet dat we onze ziekte moeten accepteren, maar dat we juist van God moeten gaan verlangen dat Hij ons geneest. We kunnen zielig doen over onze ziekte, we kunnen het zelfs accepteren, maar de juiste weg is God Zichzelf laten openbaren in ons leven.
De Vader is geopenbaard in het leven van deze blinde man en nu is het aan hem of hij deze openbaring gaat accepteren. Het geloof wordt een klein beetje getest, hij moet eerst zijn eigen ogen wassen en kan dan pas het resultaat zien. Hoe vaak falen wij voor deze test, dat we ons geloof mogen tonen aan de Vader?
God wil Zich niet alleen aan zieke mensen openbaren, Hij wil Zich aan iedereen openbaren als de God die geneest. En dat is wat er hier ook gebeurd. De genezing van de blinde man is een getuigenis naar de mensen om hem heen. Ze zijn verbaasd, hoe kan het dat de man die altijd blind was nu op eens met open ogen rondwandelt? En de man zelf getuigd van zijn genezing, ik ben het die blind was maar nu kan zien.
Bij het lezen van dit verhaal moeten we bemoedigd zijn in onze situatie. God wil Zich aan ons openbaren als de God die geneest. Hij wil in ons leven komen om ons te redden van onze ziekte. En natuurlijk is dit niet het hele evangelie, maar dit gedeelte is wel het onderdeel dat onderbelicht is in onze kerken. God wil ons nog steeds genezen, het is Zijn karakter, Hij kan het niet helpen.