Ik wist het wel

Johannes 2

21 Maar Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam. 22 Toen Hij dan uit de doden was opgewekt, herinnerden Zijn discipelen zich dat Hij dit tegen hen gezegd had en geloofden zij de Schrift en het woord dat Jezus gesproken had. (Johannes 2:21-22)

Johannes legt zijn lezers dit raadselachtige antwoord van Jezus uit. Toen Jezus zei dat Hij de tempel in 3 dagen weer zou laten herrijzen ging dit over Zijn eigen lichaam. Dit is een van vele keren dat Jezus Zijn eigen dood voorzegt. Hier geeft Hij zelfs de geestelijke leiders toestemming om het af te breken en Hij zal het in 3 dagen laten herrijzen.

En nadat alles gebeurd was herinnerden de discipelen zich deze woorden van Jezus en waarschijnlijk ook al die andere woorden die Hij over Zijn dood uitsprak. En op dat moment vertrouwden ze op het woord van Jezus en de woorden van de bijbel. Ze begrepen dat dit het plan van God was en dat Jezus God daarin gehoorzaamde.

Waarschijnlijk de enige die kon zeggen: ‘ik wist het wel’, was Jezus zelf. Al die tijd wist Hij wat Hem te wachten stond. En Jezus was geen supermens dat Hij boven deze emoties stond, in de tuin zien we de pijn van Jezus waar Hij doorheen moet. Maar Hij wist het al vanaf het begin.

En dit moet ons raken, dit moet ons laten zien hoeveel liefde Jezus voor ons heeft. Hij wist het, vanaf het begin. In een opwelling kunnen we soms goede beslissingen maken waarin we onszelf opofferen. Maar om een beslissing te maken waarover we heel lang kunnen nadenken en begrijpen hoezeer het ons pijn zal doen is iets heel anders.

24 Nu verblijd ik mij in mijn lijden voor u en vervul in mijn vlees wat overblijft van de verdrukkingen van Christus, ten behoeve van Zijn lichaam, dat is de gemeente. (Kolossenzen 1:24)

Er zijn vele christenen in de lange geschiedenis van het christendom vervolgd. Vele van hen waren blij om te delen in deze verdrukking van Christus. Zij waren trots op het feit dat zij met Jezus mochten lijden in deze wereld.

Deze mentaliteit die Jezus hier had en vele christenen met Hem zijn wij kwijt. Wij zullen er alles aan doen om maar niet te hoeven lijden voor het evangelie. Maar ik wil je vragen om hier over na te denken. Hoe kunnen wij blij zijn om te delen in het lijden van Jezus? Verstoten van de wereld, maar veilig in de armen van God.

This entry was posted in 43 Johannes, 51 Kollosenzen. Bookmark the permalink.