37 U weet wat er gebeurd is in heel Judea, wat begon in Galilea na de doop die Johannes gepredikt heeft: 38 hoe God Jezus van Nazareth gezalfd heeft met de Heilige Geest en met kracht en hoe Hij het land doorgegaan is, terwijl Hij goeddeed en allen die door de duivel overweldigd waren, genas, want God was met Hem. (Handelingen 10:37-38)
We kunnen er maar niet om heen, de Heilige Geest schijnt toch de sleutel te zijn in het werk dat God aan het doen is. Ook Petrus benadrukt dat Jezus was gezalfd in de Heilige Geest. En dat moet ons intrigeren, nieuwsgierig maken, een verlangen geven en een zeker weten geven van iets dat we niet zien.
Het is zo jammer om te zien dat we de Heilige Geest voor lief nemen. En dat geldt niet alleen voor de meer traditionele kerken, ook de evangelische of charismatische gemeenten komen niet op het punt waarin men werkelijk begint te wandelen in de Heilige Geest zoals Jezus dat deed. Of we nu alleen het feest Pinksteren vieren of we leggen elke week de nadruk op de Heilige Geest, het gaat er uiteindelijk om dat we er in gaan wandelen.
Keer op keer is dat de boodschap in dit bijbelboek, keer op keer is het Lukas die aangeeft dat het de Heilige Geest is die aan het werk is in ons mensen. En Petrus benadrukt hier in zijn preek voor Cornelius dat het ook Jezus was die in deze zelfde kracht Zijn werk deed onder het volk Israel. In die kracht genas Hij en bevrijdde Hij mensen van de duivel.
Jezus van Nazareth had deze kracht nodig in Zijn leven, waarom zouden wij dan zonder de Heilige Geest kunnen wandelen in Zijn voetsporen? De duivel heeft het allemaal omgedraaid, alsof het wandelen in de Heilige Geest alleen weggelegd is voor belangrijke christenen, alsof het alleen bereikbaar is voor unieke mensen die God speciaal heeft uitgekozen voor Zijn werk. Dat is het oude testament, wij leven nu in het nieuwe verbond dat Jezus ons heeft gegeven.
Petrus begint er over tegenover Cornelius, hij moet weten dat Jezus in de kracht van de Heilige Geest Zijn werk deed. Hij moet weten dat de Heilige Geest de bron is van wat er allemaal gebeurt onder de christenen. Cornelius kan niet anders concluderen dan dat dit de sleutel is, hij heeft honger en die honger zal worden vervuld.