Puberen

Psalm 50

17 Want ú haat de vermaning
en werpt Mijn woorden achter u weg.
18 Ziet u een dief, dan loopt u met hem mee;
en uw deel is met overspelers.
19 Uw mond gebruikt u voor het kwaad,
uw tong smeedt bedrog aan bedrog.
(Psalm 50:17-19)

We zullen onszelf niet populair maken als we dit tegen andere mensen gaan zeggen. Dan zijn wij christenen weer zo arrogant, dan worden alle dingen opgehaald die christenen verkeerd hebben gedaan. En dat is ook wel te begrijpen, want als wij dingen laten zien die ‘zondig’ zijn in onze ogen dan zullen we snel een spiegel voorgehouden krijgen. Met andere woorden, bemoei je met je eigen zaken, ik wil mijn leven leven zoals ik dat zelf wil.

En dat is precies wat deze verzen aandragen, de wereld die niets wil horen van een God of een moraal die buiten henzelf ligt. Ze willen niet terecht gewezen worden, ze willen vrij zijn om te kunnen doen wat ze willen. En dat is tegelijk ook de kritiek die wij krijgen als christenen, wij zijn niet vrij, ons leven wordt beknopt. Wij kunnen niet genieten van het leven omdat wij onszelf wetjes voorschrijven.

En helaas zijn er veel christenen die zich dat hebben aangetrokken en dus een zo open mogelijk leven wil laten zien. Een leven waarin ze ook mogen feesten en doen en laten wat ze willen. Want we hebben vooral een genadig God, een God die ook wil dat wij een goed leven hebben. En natuurlijk wil God dat, maar wel met mensen die samen met Hem willen wandelen.

Is dat echt teveel gevraagd, lijken wij niet de eeuwig durende puber in ons christelijk geloof? Dat de wereld dat doet kunnen we ze niet kwalijk nemen, maar dat wij daar mee doorgaan laat zien dat wij ook niet volwassen willen worden. De wereld haat het dat er wat over hen gezegd wordt, maar voor ons is het tijd dat wij wel durven te luisteren naar onze Vader die in de hemel is.

Het leven in God is mooi en helemaal geen last, het is bevrijdend. We worden bevrijdt van de puber die in ons leeft. Vrij om zelf te bepalen God te volgen.

This entry was posted in 19 Psalmen. Bookmark the permalink.