17 Want ik zei: Laten zij zich toch over mij niet verblijden!
Zou mijn voet wankelen, zij zouden zich tegen mij verheffen.
18 Ja, ik dreig te struikelen,
mijn smart staat voortdurend vóór mij.
19 Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend,
ik ben bekommerd vanwege mijn zonde. (Psalm 38:17-19)
In Romeinen 7 heeft Paulus het over een worsteling, wat hij wil doen dat kan hij niet en wat hij niet wil doen, dat doet hij. En wij hebben die verzen aangepakt als een excuus voor een zondig leven. Omdat hij door die worsteling ging waarom zouden wij dat dan niet hebben en gewoon kunnen accepteren? En dat klopt voor de helft, dat we het hebben zou inderdaad normaal moeten zijn. Dat we het accepteren niet.
Acceptatie laat berusting zien in een situatie. En juist de zonden moeten nooit en te nimmer accepteren in ons leven. Want de worsteling waar Paulus het over had en de worsteling die David hier heel duidelijk laat zien moet levend blijven. We moeten een afschuw hebben voor ons gedrag dat niet door de beugel kan. Want zo gauw we dat gaan accepteren gaan we een leven van zonden accepteren. De zonden waar we makkelijk mee kunnen stoppen zien we als erg slecht, maar de zonden die maar vast blijven plakken accepteren we als te moeilijk.
En als we op die plek zijn hebben we een probleem. Want dan zijn deze verzen David geen werkelijkheid meer. David weet dat hij aan het struikelen is, maar dat wil hij wil voor God brengen. Hij wil dat niet verbergen, hij wil het niet accepteren alsof het normaal is. Hij is bekommerd om zijn zonde. En laten wij ook bekommerd zijn om onze zonde, dat betekent niet dat we in het zwart moeten gaan rondlopen, het betekent dat we het in gebed voor God brengen.
We gaan een eerlijke relatie aan waarin Hij ons wil helpen en wij werkelijk afhankelijk willen zijn van Hem. Een relatie waarin we beide weten wat het probleem is. Want zolang we God maar laten raden, werkt het niet. Het is niet dat God het niet weten, maar oprechtheid en openheid moet de basis zijn van onze relatie met de Vader. David maakt zijn ongerechtigheid aan God bekend en dat is de sleutel naar de bevrijding.
En zolang wij dat weten, zal de kracht van het kruis alleen maar sterker worden. Dan is het niet langer een pleister voor het bloeden maar wordt het een operatie om alle kwaadaardigheid er uit te halen. Gods kracht leeft dan in ons, Zijn liefde die de zonden bedekt, Zijn genade die de zonde overwint.