47 De HEERE leeft, en geloofd zij mijn rots,
geroemd zij de God van mijn heil!
48 U bent de God Die mij volkomen wraak geeft
en volken aan mij onderwerpt,
49 Die mij bevrijdt van mijn vijanden;
ja, U verheft mij boven hen die tegen mij opstaan,
U redt mij van de man van geweld. (Psalm 18:47-49)
David heeft een levende God waarop hij mag vertrouwen in dit leven. Hij is de God van zijn heil. En zoals al eerder in deze psalm besproken is er geen andere God voor hem, geen andere hoop. Dit zijn zulke krachtige woorden waaruit het geloof in God spreekt. Geloof is dan meer dan wat woorden op papier, het is een vertrouwen op de God die zelfs wraak neemt op vijanden.
In onze tijd is dit niet zo populair en toch is deze God dezelfde God die Jezus naar de aarde zond. De God die wraak neemt tegen de onrechtvaardige die tegen het verlangen van God ingaat. Niet omdat God egoïstisch is maar omdat God het beste wil voor hen die op Hem vertrouwen. En dat is niet zielig voor die mensen, wij hebben allemaal keuzes.
Het is heel belangrijk voor ons om dit op de juiste manier te begrijpen. In de wijsheid van God moeten wij leren kijken vanuit Zijn perspectief. Want zolang we deze verzen lezen vanuit de surrogaat rechtvaardigheid van deze wereld zullen we het nooit begrijpen. Een wereld waar fouten worden gezien als psychische problemen en niet als zonden.
De mens moet leren, het verschil tussen goed en fout. De mens moet leren dat een leven vol keuzes zitten en dat het ons verantwoordelijkheid geeft. De mens moet leren dat dit Gods schepping is en dat Hij verlangt naar die schoonheid zoals Hij dat voor ogen heeft. En zolang we daar kritiek op blijven hebben zitten we aan de verkeerde kant van het spectrum. Zien we niet hoe het werkelijk in elkaar steekt. En is er echt een kans dat God wraak zal nemen voor daden die men tegen Zijn gezalfden doet.
Zoals de volkeren om Israel heen werden gestraft voor hun kwade daden tegen de oogappel van God. Zo zal ook vandaag nog mensen worden gestraft voor wat zij de kinderen van God aandoen.