<a class=”scripture” onclick=”goscripture(‘psalmen 17’);” href=”#”>Psalm 17</a>
6 Ík roep U aan,
omdat U mij verhoort, o God;
neig Uw oor tot mij,
luister naar mijn woorden. (Psalm 17:6)
Er moet maar 1 reden zijn waarom we bidden. Niet omdat we wat nodig hebben, niet omdat het er bij hoort, maar omdat God hoort. En daar hebben we echt geloof voor nodig. Voor het hiernamaals, de drie-eenheid en alle andere dogma’s is er eigenlijk niet zoveel geloof nodig, we zien wel wat er gebeurd, maar voor gebed hebben we echt geloof nodig.
Gebed zonder geloof is eigenlijk geen gebed, het is in onszelf praten en hopen dat er iemand hierboven is die het hoort. Als we ons hart analyseren bidden we alsof we God niet lastig willen vallen. We bidden een beetje binnensmonds, maar God mag zelf kiezen waar Hij naar wil luisteren. En als Hij niet luistert dan mogen we niet zeuren, want we zullen wel fout doen.
De enige fout die we maken is dat we zo bidden, dat we zonder geloof ons tot God richten. Want God zal elk gebed dat wij in ditzelfde geloof bidden, verhoren. Geloven we dat? Want dat is wat David hier zegt, God verhoort. En daar is geen spelt tussen te krijgen. Kom niet met vrome praatjes, stem je gemoed niet gerust door te zeggen dat God wel een reden heeft. Hij verhoort.
Wij bidden omdat Hij verhoort, omdat Hij WIL antwoorden, het is Zijn verlangen om te luisteren naar wat wij van Hem vragen. Stop met die hoogmoedige gedachte dat God wel wat beters te doen heeft. Hij wil er voor ons zijn zoals een vader er is voor de kinderen. Hij wil horen naar wat wij Hem te vertellen hebben. En zo moeten wij ook bidden, wetende dat Hij verhoort.