44 En op de volgende sabbat kwam bijna heel de stad samen om het Woord van God te horen. 45 Maar toen de Joden de menigten zagen, werden zij met afgunst vervuld en spraken tegen wat er door Paulus gezegd werd; zij spraken niet alleen tegen, maar lasterden ook. 46 Maar Paulus en Barnabas zeiden vrijmoedig: Het was nodig dat het Woord van God eerst tot u gesproken zou worden, maar aangezien u het verwerpt en uzelf het eeuwige leven niet waard oordeelt, zie, wij wenden ons tot de heidenen. 47 Zo immers heeft de Heere ons geboden: Ik heb u tot een licht voor de heidenen gesteld, opdat u tot zaligheid zou zijn tot aan het uiterste van de aarde. (Handelingen 13:44-47)
Het is zo jammer om dit te lezen, het zal Paulus ook pijn hebben gedaan om te zien dat juist zijn broeders het evangelie niet willen accepteren. We moeten wel begrijpen dat de Joden veel meer ‘te verliezen’ hebben dan wie dan ook. Zij moeten de exclusiviteit inleveren, niet langer staan ze alleen in hun relatie met God.
Dat is ook gelijk de grootste valkuil, want wat is het verlangen van deze Joden? Is hun verlangen dat Gods wil wordt gedaan, of hebben ze een verlangen dat helemaal niets met God te maken heeft, een patriottisch verlangen. Zo moeten wij ook afvragen wat ons verlangen is, zijn wij bezig met het zoeken naar de wil van God of zijn we bezig met een taak die slechts bijzaak is?
De heidenen staan met groot verlangen om Paulus heen, ze willen weten wat hij te vertellen heeft. Want als dit nieuws echt waar is dan is dat heel groot nieuws. De mensen zullen allemaal hun eigen motief hebben gehad, sommigen zijn misschien sensatie zoekers, maar het gaat Paulus om diegene die willen horen. En dat zien we ook terug in de reactie die Paulus heeft naar de Joden.
Want in die woorden proeven we heel duidelijk dat het Paulus om de boodschap gaat. In het bijbelboek Romeinen kunnen we lezen dat Paulus treurt om de Joden, maar hier zien we ook dat uiteindelijk de wil van de Vader belangrijker is. En daarom is Paulus beschikbaar voor een ieder die wil horen, of ze nu Joden zijn of niet, het evangelie moet gepredikt worden.
En dat ziet hij als zijn roeping, de God van Abraham heeft er voor gekozen om dit evangelie ook te verkondigen aan de heidenen. En hij mag dat licht zijn, of de Joden dat nu willen accepteren of niet. In onze tijd zullen we dit eigenwijs noemen, maar het is een focus die alleen om de wil van de Vader gaat. Waren wij maar zo eigenwijs?