20 Ga in de tempel staan en spreek tot het volk al de woorden van dit leven. (Handelingen 5:20)
Toen de engel de apostelen uit de gevangenis bevrijdde gaf hij hen deze opdracht mee. Ze waren juist opgesloten door de religieuze leiders omdat ze dit evangelie predikte in heel Jeruzalem, maar God wilde niet dat deze boodschap zou stoppen. En ook vandaag moet deze boodschap niet stoppen, maar het is niet de boodschap die de meeste christenen denken dat het is.
Vaak draait het evangelie om het kruis van Jezus, de vergeving van de zonden. Mensen hoeven dit alleen maar aan te nemen (handtekening te zetten) en dan komt alles goed voor in ieder geval het eeuwige leven. Maar wat is nu precies de opdracht die de engel aan de apostelen geeft?
Ze moeten de woorden van dit leven spreken tot het volk. De engel zegt niet ga de mensen eens haarfijn uitleggen hoe deze nieuwe theologie in elkaar steekt. De engel zegt dat ze moeten getuigen van het nieuwe leven waarin ze nu leven. De praktijk van het werk van Jezus in hun leven, dat moet de getuigenis zijn voor de mensen in Jeruzalem.
Alleen de gedachte al bij deze woorden moet ons zo vol enthousiasme maken voor dit evangelie. Wij dienen een God die nog steeds keihard aan het werk is om ons leven te geven. Een leven dat nieuw is, anders dan voordat we Jezus toelieten in ons leven. En als we dat nieuwe leven hebben gevonden dan hebben we werkelijk het evangelie begrepen.
De apostelen moesten weer naar buiten want de mensen moeten weten dat er een leven is dat zo heerlijk is dat het alles in dit leven overstijgt. Dat de geschiedenis een boekenwijsheid van het evangelie heeft gemaakt, betekent niet dat wij dat ook moeten doen. Wij mogen dit leven ook ervaren zoals de apostelen dat hebben gedaan. Wij mogen ook getuigen zijn van het nieuwe leven dat we hebben ontvangen in Jezus.