29 Nu dan, Heere, sla acht op hun bedreigingen en geef Uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid Uw Woord te spreken, 30 doordat U Uw hand uitstrekt tot genezing en er tekenen en wonderen gebeuren door de Naam van Uw heilig Kind Jezus. 31 En toen zij gebeden hadden, werd de plaats waar zij bijeenwaren, bewogen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het Woord van God met vrijmoedigheid. (Handelingen 4:29-31)
Naast de bevingen gebeurt er nog iets anders, zij werden namelijk allen vervuld met de Heilige Geest. Het bijzondere hieraan is dat ze al eerder waren vervuld met de Heilige Geest. De meeste mensen die daar aanwezig waren hadden al eerder een bijzondere aanraking van de Heilige Geest ervaren. Waarom zou het dan nu opnieuw gebeuren?
Want dat is wel de vraag die wij onszelf hier moeten stellen. Want om eerlijk te zijn tasten wij een beetje in het duister over de Heilige Geest. We hebben de Heilige Geest nog nooit zo ervaren als de mensen in deze verzen en toch zal niemand over ons kunnen zeggen dat we de Heilige Geest niet hebben. We worden er waarschijnlijk boos om, of we negeren het maar een beetje. Maar is er iets verkeerds aan als wij onszelf wel durven te confronteren met deze vraag.
Waar is de Heilige Geest in ons leven? Is het mogelijk dat we toch iets missen van het werk dat God wil doen in ons leven? Deze mensen baden om de kracht om vrijmoedig het evangelie te prediken, het antwoord was de Heilige Geest waarmee ze vervuld raakten. En dat is precies wat Jezus hen beloofd had, ze zullen de kracht van de Heilige Geest ontvangen om zo getuigen te zijn.
Soms willen we zo graag dat deze manifestatie alleen voor de tijd van de apostelen was. En misschien is dat nu juist het probleem, we hebben het weggeredeneerd, we hebben geen geloof meer dat God ook nu ons wil vullen met Zijn Heilige Geest. Zou God nu veranderd zijn of zijn wij veranderd?
Het was niet iets eenmaligs, keer op keer werden ze vervuld met de Heilige Geest om zo door te kunnen gaan in hun geloof en in de getuigenis. En daar moeten wij onszelf mee confronteren, dat hoeft niet iemand anders te doen. Dit is onze keuze, God heeft de belofte al gegeven, wij moeten geloven. En dat is wat de mensen hier deden, omdat ze verlangden naar meer van God in hun leven in het het leven van het volk Israël.