15 En in die dagen stond Petrus op te midden van de discipelen – er was namelijk een menigte bijeen van ongeveer honderdtwintig personen – en sprak: 16 Mannenbroeders, dit Schriftwoord moest vervuld worden dat de Heilige Geest bij monde van David van tevoren gesproken heeft over Judas, die gids geweest is voor hen die Jezus gevangennamen; 17 want hij werd bij ons gerekend en had aan deze bediening deel gekregen. (Handelingen 1:15-17)
Er gebeurd iets bijzonders, nu Jezus niet langer onder hen is zoals Hij er was voor de hemelvaart, staat er een leider op. Dat wat Petrus niet gedaan zou hebben als Jezus er nog was geweest doet Hij nu wel. Soms trekt God Zijn handen een stukje van ons weg zodat wij zelf leren wandelen. Dan moeten we niet bang zij, maar er op vertrouwen dat God weet wat Hij doet. Vaak heeft God meer vertrouwen in ons dan wij in onszelf hebben.
Jezus wist dat dit zou gebeuren, het is in Petrus het is in de andere discipelen, maar het moet naar buiten komen. Zolang we het niet doen zal het niet zichtbaar zijn, zolang we blijven vasthouden zullen we nooit weten of we kunnen blijven staan. Maar dit is wel Gods verlangen, Hij wil dat wij actief betrokken zijn bij Zijn werk, Hij wil dat wij ook onze eigen inzichten gaan gebruiken.
En dat gebeurd hier, Petrus leert naar de woorden van God te kijken op een manier zoals Jezus dat ook deed. Hij begint te zien dat de profeten de woorden van God spraken op zo’n diepe manier dat God elk woord heeft gewogen. De woorden van God zijn geen makkelijke zinnen die er zo maar even uitkomen, als God spreekt dan komen ze niet met onverrichte zaken terug.
En Petrus begint te zien dat dus ook over Judas is geschreven door de dienaars van God. En zo kunnen wij ook om ons heen leren kijken. Misschien vinden wij het raar dat er mensen zijn die de omstandigheden waarin de wereld zich bevind vanuit de bijbel proberen uit te leggen. En natuurlijk wordt er soms ook wel heel ver doorgedacht, maar dat is geen reden om niet door een Bijbelse bril naar een situatie te kijken.
God wil onze betrokkenheid, God wil onze input, dat is geen trots van onze kant, dat is de liefde van Zijn kant. En dat leert Petrus hier en dat mogen wij ook leren. Wij mogen leren op eigen voeten te staan, wij mogen leren om met God mee te denken. Niet omdat wij zo goed zijn, maar omdat Hij die in ons leeft zo goed is en omdat Hij die ons geschapen heeft er naar verlangt.