28 En zij kwamen dicht bij het dorp waar ze naartoe gingen en Hij deed alsof Hij verder zou gaan. 29 En zij drongen er bij Hem op aan en zeiden: Blijf bij ons, want het is tegen de avond en de dag is gedaald. En Hij ging naar binnen om bij hen te blijven. 30 En het gebeurde, toen Hij met hen aan tafel aanlag, dat Hij het brood nam en het zegende. En toen Hij het gebroken had, gaf Hij het aan hen. 31 En hun ogen werden geopend, en zij herkenden Hem, maar Hij verdween uit hun gezicht. (Lukas 24:28-31)
En nu nemen ze het wel serieus en dat is niet omdat het Jezus is die daar met hen praat, want ze wisten niet dat het Jezus was. Ze nemen het serieus omdat ze aan het denken worden gezet en daarom willen ze niet dat deze leraar weggaat. Deze twee mannen die nu in Emmaüs zijn aangekomen zijn met hun neus op de feiten gedrukt, de feiten van de profetieën die al lang geleden hebben voorzegd dat dit moest gebeuren.
En dat laat toch zien dat het geloof er is. Jezus brengt Gods perspectief in het hele verhaal en dat zorgt voor rust. Nu worden ze niet langer heen en weer geschud door hun emoties, maar kunnen ze er rustig over nadenken. En dan dringt het door dat er toch echt een andere kant is aan dit verhaal.
Jezus blijft dan bij hen omdat deze mannen dat zo graag willen, zijn wij ook zo hongerig voor het woord van God? Willen wij ook zo graag dat Jezus tot ons spreekt met Zijn woord? Want het is deze openbaring die ons kracht geeft, dat ons geloof geeft. Wij hebben dit nodig, wij moeten weten wat Zijn verlangen is.
Laten wij ook dit verlangen hebben naar de woorden van Jezus. Laten wij ook hongerig zijn voor Gods kant van het verhaal. En als we daar eenmaal van geproefd hebben dan willen we niets anders meer. Want Zijn woorden zijn zoet als honing en krachtig. Ze veranderen ons leven omdat het ons reinigt en bevrijdt.
Blijf bij ons Jezus, spreek tot ons Jezus. We willen echt weten wat Uw kijk op ons leven is.