16 Want Ik zeg u dat Ik daar zeker niet meer van zal eten, totdat het vervuld is in het Koninkrijk van God. 17 En nadat Hij een drinkbeker genomen had en gedankt had, zei Hij: Neem deze en deel hem onder elkaar. 18 Want Ik zeg u dat Ik niet drinken zal van de vrucht van de wijnstok, totdat het Koninkrijk van God gekomen is. 19 En Hij nam brood en nadat Hij gedankt had, brak Hij het en gaf het aan hen met de woorden: Dit is Mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. Doe dat tot Mijn gedachtenis. 20 Evenzo nam Hij ook de drinkbeker na het gebruiken van de maaltijd en zei: Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt. (Lukas 22:14-18)
Of Jezus is werkelijk de Messias of Hij is niet helemaal goed bij Zijn hoofd. Want wat Jezus hier nu doet is het Pascha, het feest van de bevrijding, naar Zich toe trekken. De angst van de religieuze leiders lijkt werkelijkheid te worden, Jezus lijkt het feest te kapen. (zie vers 1 en 2)
Zoals in de vorige overdenking uitgelegd zijn de verzen 16-18 bedoelt als een belofte of een profetie. Jezus wil er mee aangeven dat Hij niet zal stoppen totdat het helemaal klaar is, Hij zal hoe dan ook de bevrijding brengen die groter is dan de exodus uit Egypte. De verzen erna bouwen daar verder op voort door een ritueel te creëren voor ons zodat wij ons altijd die belofte van Jezus zullen herinneren.
Het ritueel van het Heilig Avondmaal zoals wij dat vieren moet het belangrijkste ritueel van ons religieus leven zijn. Daar waar wij het kerstfeest zelf hebben verzonnen, is dit het ritueel dat Jezus hier heel duidelijk heeft aangegeven als essentieel voor ons geestelijk leven in deze tijd waarop wij wachten op Zijn terugkomst. Dit ritueel is voor ons een houvast aan de beloften die Hij heeft gedaan en het werk dat Hij heeft volbracht.
We kunnen soms heel moeilijk doen over het Heilig Avondmaal. De Korinthiërs hadden er een puinhoop van gemaakt en daarom had Paulus zulke harde woorden, maar daarom durven wij niet altijd aan te gaan. Maar het is juist dit ritueel dat ons geestelijk leven voedt. Daar waar het kerstfeest draait om de gezelligheid, is dit ritueel er juist om ons geloof te voeden met hoop, vertrouwen en een verlangen.
Jezus heeft het Pascha terecht gekaapt, want een grotere bevrijding is ons gegeven in de vervulling van het eeuwige Lam dat geslacht was voor onze bevrijding. Jezus had een vurig verlangen naar deze maaltijd, omdat deze maaltijd de volgende stap openbaart in het bevrijdende werk van God. Hebben wij ook dit vurige verlangen naar deze maaltijd?