12 En hij zal u een grote bovenzaal wijzen, die volledig is ingericht. Maak het daar gereed. 13 Zij nu gingen weg en vonden het zoals Hij hun gezegd had; en ze maakten het Pascha gereed. 14 En toen het uur gekomen was, ging Hij aan tafel aanliggen, en de twaalf apostelen met Hem. 15 En Hij zei tegen hen: Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten, voordat Ik ga lijden. (Lukas 22:12-15)
Jezus heeft alles voorbereidt voor dit speciale moment, het enige wat de discipelen nog moesten doen is het Pascha gereedmaken in deze bovenzaal. En toen het moment gekomen was dat men het Pascha moest vieren gingen ze aan tafel liggen. Klaar om dit speciale moment, om deze krachtige traditie te vieren.
Jezus laat Zijn discipelen weten dat Hij een vurig verlangen had naar dit feest. Dit Pascha wilde Hij nog zo graag een keer vieren met zijn discipelen. En dat heeft niets met nostalgie te maken. Jezus weet als geen ander de betekenis is van dit feest, Hij weet dat God dit feest niet zomaar lukraak heeft ingevoerd, er zit een hart achter en alleen dat hart geeft dit feest kracht.
Er zijn zoveel tradities in de wereld, en juist in christelijke gemeenten zijn er tradities. Waar ze in Nederland dit soort regels hebben, hebben ze aan de andere kant van de wereld hele andere regels. Dit zijn tradities die door mensen zijn gemaakt. Maar achter het Pascha zit het hart van God en Jezus kent dit hart als geen ander. En Hij weet dat Hij dit Pascha gaat vervullen, Hij gaat dit feest dat duizenden jaren gevierd is volmaken.
Dit feest moet nu niet zomaar voorbij gaan als een feest dat elk jaar wordt gevierd. Dit feest moet een mijlpaal zijn in het leven van de discipelen, zij moeten leren zien en erkennen dat het werk dat Jezus nu gaat doen niet zomaar een ongepland werk is van de religieuze leiders. Het lam zal daar aan het kruis hangen, het hart van God zal vervuld worden met voldoening.
Daarom had Jezus een vurig verlangen naar deze maaltijd, het is een profetie dat elk jaar weer werd gevierd. Het is een profetie dat het keerpunt van de wereldgeschiedenis inluidde. Weg met traditie, laten we het hart van alles wat we doen leren kennen en daaruit leven. Laten we vurig verlangen naar het avondmaal, laten we vurig verlangen naar het hart van God.