34 En Jezus antwoordde en zei tegen hen: De kinderen van deze wereld trouwen en worden ten huwelijk gegeven, 35 maar zij die het waard geacht zijn die toekomstige wereld te verkrijgen, en de opstanding uit de doden, zullen niet trouwen en ook niet ten huwelijk gegeven worden. 36 Want zij kunnen niet meer sterven, omdat zij gelijk zijn aan engelen. En zij zijn kinderen van God, omdat zij kinderen van de opstanding zijn. (Lukas 20:34-36)
Het is alsof Jezus de sluier naar onze toekomst een klein beetje omhoog tilt. En we zien dat de toekomst die wij tegemoet gaan er anders uit zal zien. Jezus beschrijft een beeld van hoe wij gelijk zullen zijn aan de engelen en niet meer kunnen sterven. Een beeld waarin we kinderen van God zijn, meer dan we dat nu al zijn. Het is een toekomst waarin de angst van deze tijd compleet is verdwenen en we leven in een goddelijke kracht als Zijn kinderen.
Een belangrijk detail in de woorden van Jezus is wel dat het gaat om mensen die het waard zijn om op te staan uit de dood en die toekomstige wereld te ontvangen. Dit is even iets anders dan wat deze mannen wilden bediscussiëren, zij wilden hun punt maken dat er helemaal geen opstanding uit de doden is. En hier komst Jezus die heel duidelijk laat weten dat er wel degelijk de opstanding is, maar we moeten het wel waard zijn om die opstanding te kunnen meemaken.
Van het ene uiterste waarin men dacht dat er helemaal geen opstanding uit de dood was, naar het andere uiterste dat men zich er van bewust moet zijn dat men die opstanding niet zomaar kan ontvangen. De opstanding is voor die mensen voor wie het waard is en dat overstijgt elke behoefte aan discussies, dit is geen grapje, dit is een kwestie van eeuwige dood of eeuwig leven.
Wij hebben vaak het gevoel dat alles wel goed komt omdat we gedoopt zijn en betrokken zijn bij een gemeente. Wij hebben het idee dat God hierna iets klaar heeft staan zodat we dan kunnen zijn zoals God ons bedoeld heeft. Maar het is duidelijk dat dit leven hier op aarde moet laten zien dat wij het waard zijn om dat leven binnen te gaan. Maar hoe?
Het sociale pastoraat is er op gericht dat wij ons goed voelen, de liefde van God wordt als een pleister op ons zondig leven geplakt. Maar dat maakt het ons niet waard om het nieuwe leven te ontvangen. Ook is het niet zo dat wij nu een perfect leven moeten hebben om het waard te zijn. De enige manier om het echt waard te zijn is om nu te wandelen als kinderen van God.
En dat is niet voor iedereen hetzelfde. Een baby is nog niet klaar om zich als 10-jarige te gedragen. En zo kijkt God ook naar ons leven, de vraag is dan is er het verlangen om Zijn kind te zijn? Wij zijn het pas echt waard als wij dat verlangen, het geloof en de echte intentie hebben om Zijn kinderen te zijn.