Net als Noach, klaar voor de tijd die gaat komen

Lukas 17

26 En zoals het gebeurde in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen. 27 Zij aten, zij dronken, zij namen ten huwelijk en zij werden ten huwelijk gegeven tot op de dag waarop Noach de ark binnenging en de zondvloed kwam en hen allen om deed komen. 28 Op dezelfde manier ook, zoals het gebeurde in de dagen van Lot: zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. 29 Op de dag echter waarop Lot uit Sodom wegging, regende het vuur en zwavel uit de hemel en bracht hen allen om. 30 Evenzo zal het zijn op de dag waarop de Zoon des mensen geopenbaard zal worden. 31 Wie op die dag op het dak zal zijn, met zijn huisraad in huis, moet niet naar beneden gaan om het mee te nemen. En wie op de akker is, moet evenmin terugkeren naar wat hij achterliet. 32 Denk aan de vrouw van Lot. 33 Wie zijn leven zal proberen te behouden, zal het verliezen. En wie het zal verliezen, zal het behouden. (Lukas 17:26-33)

Wat doet Noach? Hij bereidt zich voor op de dag die gaat komen. Wat doet de vrouw van Lot? Zij kijkt om naar dat waar werkelijk haar verlangen was, ze wil het niet loslaten, dat wat God haatte vanwege de enorme slechtheid die er regeerde is het zij die er naar terug verlangde.

En dat is de sleutel om dit te begrijpen. Als wij liefhebben wat God haat dan is er een vijandschap tussen ons en God. En dan gaat het niet om wat wij doen op die ene dag waarop Jezus terug zal komen, maar dan gaat het er om hoe wij ons voorbereiden op die ene dag. Deze waarschuwingen van Jezus zijn er om onze motivatie puur te houden. Jezus wil de discipelen beschermen tegen het verval van het geloof dat zal komen op het moment dat we vermoeid raken en terug gaan verlangen naar een leven dat vol is.

Denk aan Noach die een ark aan het bouwen was terwijl de rest van de wereld hem voor gek verklaarde. Hij bereidde zich voor op dat wat ging komen, zijn hart was al niet meer hier naar waar de andere mensen wel naar verlangden. In zijn hart had hij alles al los gelaten. Hij was gericht op wat God ging doen.

Dat laatste is zo belangrijk in ons leven. Maar het is zo jammer dat wij dan gelijk onszelf proberen te verdedigen. Wij hebben dan gelijk een beredenering over onze mooie auto die we toch wel mogen hebben, of dat er toch niets verkeerds is met een verre vakantie. Maar als wij onszelf gelijk zo gaan verdedigen zitten we al in een gevaren zone.

Natuurlijk is er niets verkeerds mee, het gaat om ons hart. En dat is veel moeilijker te toetsen als we nooit iets loslaten in dit leven. Want de vraag is: waar is ons hart op gericht? Zijn wij werkelijk bezig met de tijd die gaat komen, zijn wij werkelijk bezig met het zoeken naar het Koninkrijk van God. Zijn wij bereidt om dit leven te verliezen zodat we het in werkelijkheid kunnen winnen? Dat is wat echt belangrijk is.

En dan zullen we net als Noach zijn, klaar voor de tijd die gaat komen. Dan zijn we vrienden van God, omdat wij verlangen naar de tijd dat deze wereld voorbij is en Jezus komt om het nieuwe te brengen.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.