11 En het gebeurde op de volgende dag dat Hij naar een stad ging die Naïn heette, en veel van Zijn discipelen en een grote menigte gingen met Hem mee. 12 Toen Hij nu de poort van de stad naderde, ziedaar, er werd een dode uitgedragen. Hij was de enige zoon van zijn moeder, en zij was weduwe, en een grote menigte uit de stad was bij haar. 13 En toen de Heere haar zag, was Hij innerlijk met ontferming bewogen over haar, en zei Hij tegen haar: Huil niet. (Lukas 7:11-13)
Soms vragen we ons af of Jezus wel begrijpt wat wij voelen en wat wij moeten doormaken. Want onze situatie is wel heel erg bijzonder en echt niemand kan het begrijpen. Zo worden wij vaak door leugens in een eenzame hoek gedrukt. We voelen ons zo eenzaam omdat we het gevoel hebben dat er niemand in deze wereld is die begrijpt wat wij doormaken.
Maar dat is niet waar, Jezus weet precies wat wij doormaken. Jezus weet precies hoe wij ons voelen. Jezus was hier met innerlijke ontferming bewogen. Dat betekent dat Hij precies wist hoe deze vrouw zich voelde en wat deze situatie inhield voor deze vrouw. Jezus zal het hoogst waarschijnlijk zelfs beter begrijpen dan wij.
Nu moeten we één ding begrijpen over innerlijke ontferming. Wanneer iemand zich ontfermt over een dier of een persoon, dan gaat diegene er voor zorgen. Ontfermen is dan de verantwoordelijkheid nemen voor deze persoon. Ontferming is niet dat Jezus met ons een potje gaat zitten huilen. Maar dat is wel vaak wat wij willen. Maar dat is geen innerlijke ontferming, dat is alleen maar medelijden. En medelijden kan niets veranderen aan de situatie, het kan alleen maar ons verdriet verzachten omdat het gedeeld wordt.
Maar waarom zou God met ons een potje gaan huilen als Hij het antwoord heeft. Ontferming is dan dat Jezus ons ziet en precies begrijpt wat wij doormaken en ook precies begrijpt wat wij nodig hebben. Ontferming raapt ons dan op om onze tranen te drogen en de ogen te openen voor het antwoord.
Deze vrouw verloor alles wat ze had en dan ook letterlijk alles. Wij kunnen dat misschien niet zo goed begrijpen, maar hier India wordt het duidelijker. In Nederland mogen de ouderen naar een verzorgingstehuis, maar hier is het de volgende generatie die voor de oudere generatie blijft zorgen. En dat is wat deze vrouw verliest, ze verliest elke hoop op een gewoon normaal leven. Haar man is al overleden en nu, haar enige zoon die voor haar had moeten zorgen tot de dood, heeft haar ook verlaten.
En Jezus begreep dat, Hij zag het verdriet en begreep precies wat er door deze vrouw heen ging. Het verlies van een kind en het verlies van een toekomst. En dit moeten wij ons realiseren. Elke keer als wij denken dat wij alleen zijn, moeten we weten dat het een leugen is, wij zijn niet alleen. Het is Jezus die precies begrijpt wat wij doormaken.
Dit beeld van dit vers moeten wij vasthouden. Het beeld van Jezus die daar loopt met een grote menigte, maar zijn ogen gericht heeft op jou en precies begrijpt wat er nodig is. Want dat is innerlijke ontferming en daarom zegt Jezus ook dat deze vrouw niet meer hoeft te huilen, want Hij heeft het antwoord.