1 En het gebeurde op de tweede sabbat na het Paasfeest dat Hij door de korenvelden ging; en Zijn discipelen plukten aren, wreven die met de handen stuk en aten ze op. 2 Sommigen van de Farizeeën zeiden tegen hen: Waarom doet u wat niet geoorloofd is te doen op de sabbat? 3 Jezus antwoordde en zei tegen hen: Hebt u ook dat niet gelezen wat David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? 4 Hoe hij het huis van God binnengegaan is en de toonbroden genomen en gegeten heeft en ook gegeven heeft aan hen die bij hem waren, broden die niemand mag eten dan alleen de priesters? 5 En Hij zei tegen hen: De Zoon des mensen is Heere, óók van de sabbat. (Lukas 6:1-5)
Wat een detail, de tweede sabbat na het Paasfeest. Het geeft een sterk gevoel van de gedegen beschrijving van het werk van Jezus. Lukas wil niet zomaar een overtuigend stuk schrijven, hij wil de waarheid beschreven met zoveel mogelijk details. Want zijn doel is niet dat hij de overtuigende factor is maar dat de waarheid ons overtuigd.
Ook heeft Lukas er voor gekozen om Jezus middenin de samenleving te zetten. Zoveel mogelijk verschillende omstandigheden worden beschreven, succes, kritiek, stilte en ga zo maar door. Hier loopt Jezus met de discipelen tussen de graanvelden op een rustige sabbat. De discipelen raken de aren aan en eten er een tussendoortje van.
En daar zijn de religieuze leiders, klaar om commentaar te geven, alsof dat geen werk is. Het leven van Jezus was in de werkelijkheid, het was een gewoon leven. En als rabbi is Jezus verantwoordelijk voor de daden van Zijn discipelen, Hij is het die ze onderwijst, Hij is het die met Zijn leven laat zien hoe zij moeten wandelen.
En dat is zo sterk in dit gedeelte. Jezus laat heel sterk zien dat Zijn manier van leven anders is, Zijn lessen voor de discipelen zijn er niet op gericht om zoveel mogelijk wetjes te onthouden en te volgen. Jezus wil laten zien dat een leven met God elk moment van toepassing is. Niet in wetten maar in het hart.
De discipelen leren van Jezus elke dag hoe ze moeten wandelen. Soms hebben wij Jezus zo hoog verheven dat we er zelf niet meer bij kunnen en het leven van Jezus onwerkelijk is geworden. Maar Jezus wilde juist zo graag dicht bij ons zijn om te laten zien dat we Hem wel kunnen volgen. Hij is het voorbeeld dat ons is voorgegaan en wij mogen volgen als echte discipelen.
Zie Jezus daar lopen tussen de graanvelden met Zijn discipelen. Ze genieten op deze sabbat van Gods kracht in de natuur. Ze nemen een snack en Jezus zegt daar niets van. Is dat niet genoeg? Zien we de vrede en rust waarin we Jezus mogen volgen? Het is geen last, het is een lust om bij Jezus te zijn en te mogen leren.