76 En jij, kind, zult een profeet van de Allerhoogste genoemd worden, want je zult voor het aangezicht van de Heere uitgaan om Zijn wegen gereed te maken, 77 en om Zijn volk kennis van de zaligheid te geven in de vergeving van hun zonden 78 door de innige gevoelens van barmhartigheid van onze God, waarmee de Opgang uit de hoogte naar ons omgezien heeft, 79 om te verschijnen aan hen die gezeten zijn in duisternis en schaduw van de dood, en om onze voeten te richten op de weg van de vrede. 80 Het kind groeide op en werd gesterkt in de geest, en het verbleef in de woestijnen tot de dag van zijn verschijning aan Israël. (Lukas 1:76-79)
Is het mogelijk om vers 80 te lezen zonder een wanhopige of afwijzende gedachte te krijgen? Johannes die als kind opgroeit in de kracht van de Heilige Geest en verblijft in een woestijn. Het kan niet erger, dit is kindermishandeling. Hij moet de vrijheid hebben om de hele dag tv te kijken of op het internet te surfen.
Natuurlijk is het laatste sarcastisch bedoeld, maar dat is wel de wereld waarin we leven. Zijn er nog mensen die hun hele leven aan God willen geven voor Zijn glorie en eer? Bij de gedachte aan een klooster alleen al komen er zoveel argumenten tegen, want we moeten namelijk wel in de wereld staan. Maar Johannes kwam niet naar de steden en dorpen, hij was daar bij de rivier de Jordaan en de mensen kwamen naar hem toe.
Nogmaals dit is geen poëtisch kerstverhaal, dit is een opsomming van feiten. De feiten van Gods profetie over het leven van een kind dat niet eens de 35 zal halen, maar meer invloed heeft gehad op de wereldgeschiedenis dan alle Nederlanders bij elkaar. En wij blijven maar in de dagelijkse routine van geld verdienen en in luxe leven. Wanneer krijgt God de plek in ons leven die Hem toebehoort?
Er is geen excuus, God wil werken in ons leven, Hij wil ons sterken met Zijn Heilige Geest voor een doel dat Hem verheerlijkt. Hij is de pottenbakker en wij zijn het klei, Hij wil ons vormen in ons leven. En als dat betekent opgroeien in de woestijn dan laat het zo zijn.
We lezen hier geen romantisch verhaal we lezen hier de werkelijkheid van Gods Geest aan het werk in het leven van een baby die opgroeit om deze belangrijke taak te volbrengen. Ouders die extreem waren in hun devotie aan God en openstonden aan Gods woorden voor hun leven.
Laten wij ook extreem zijn in onze devotie voor God. Laten we niet afhankelijk zijn van de wereld en haar mening, maar laten we afhankelijk zijn van Gods profetie in ons leven. De woorden die God tot ons spreekt door de bijbel en door Zijn profeten zijn ook vandaag de dag van belang. Open je hart, luister naar God.