21 Want als God de natuurlijke takken niet gespaard heeft, dan is het ook mogelijk dat Hij u niet spaart. (Romeinen 11:21)
Gisteren werd de overdenking afgesloten met onzekerheid die helemaal niet zo slecht is. Vaak wordt geestelijke onzekerheid weggedaan met de gedachte dat God van iedereen houdt en Zijn armen wijdt open staan om ons te ontvangen. Maar er moet juist een zekere vorm van onzekerheid zijn, een onzekerheid die ons de kracht geeft om altijd waakzaam te blijven, om altijd te blijven zoeken naar de wil van God in ons leven.
Er is een verschil tussen onzekerheid omdat we ons niet goed genoeg voelen en een onzekerheid door de strijd die we te strijden hebben. De eerste onzekerheid moeten we absoluut ongedaan maken door het wonderlijke werk van Jezus aan het kruis. Er is niemand goed genoeg om weer in Gods aanwezigheid te wandelen, daarom is het Gods genade die we mogen ontvangen door geloof.
Dan is er de onzekerheid van het leven en de strijd. Deze onzekerheid is niet om ons bang te maken maar om ons alert te houden. We moeten er van overtuigd zijn dat elke dag een dag is waarop we moeten werken in het geloof. Er kan geen dag voorbij gaan dat we geestelijke op onze lauweren gaan zitten.
Deze boodschap heeft Jezus ook vaak uitgesproken. Wees waakzaam, wees alert. Hij komt als een dief in de nacht. We moeten een voorraad olie hebben om klaar te staan voor de komst van de Bruidegom. We kunnen niet achterover leunen en genieten van de lusten van deze wereld en denken dat we er wel zijn. Het begint pas als we christen worden, het wordt hard werken, niet om ons zaligmaking te verdienen maar om in Gods wil te blijven wandelen.
God heeft nog steeds de keuze, Hij is het die oordeelt. Laten we de woorden van Paulus en Jezus niet naast ons neerleggen. Laten we ook deze woorden ons niet in een onzekerheid brengen waardoor we ons niet geborgen weten. Laat deze onzekerheid ons kracht geven in het geloof om elke dag weer God op nummer 1 te hebben.