17 Dit zeg ik dan en getuig ervan in de Heere, dat u niet meer wandelt zoals de andere heidenen wandelen, in de zinloosheid van hun denken, 18 verduisterd in het verstand, vervreemd van het leven dat uit God is, door de onwetendheid die in hen is, door de verharding van hun hart. (Efeze 4:17-18)
Het laatste van vers 18 laat ons zien de verantwoordelijkheid van de mens. In sommige gemeenten wordt de nadruk gelegd op God die ons roept in andere gemeenten wordt de nadruk gelegd op onze keuze. Maar onze verantwoordelijkheid begint bij het openen van ons hart. Zolang wij ons hart verharden en blijven vasthouden aan de zinloosheid van ons denken zullen wij niet de liefde van God kunnen zien.
Er moet in ons leven een wil zijn om ons hart te verzachten. God heeft alles gegeven, al Zijn liefde is er voor ons om te ontvangen, maar dan moeten we wel ons hart open stellen. Een open hart is een hart dat niet vast wil houden aan eigen verlangens. Een open hart is er om zich bewust te zijn van de fouten en daar aan willen werken.
De wandel van een christen moet altijd met een open hart zijn. Altijd moet er ruimte zijn voor verandering, altijd moet er ruimte zijn om de vinger op de zere plek te leggen. Het leven is zo vol pijn dat we het liefst wegkruipen in een hoekje zodat niemand meer commentaar kan hebben. Maar voor God is de pijn en de ellende juist een reden om naar ons toe te komen en ons te helpen, Zijn licht te laten schijnen. Wij moeten ons hart verzachten voor Hem.
We kunnen wel schuilen achter kerkgang en piëteit, maar dan heeft God nog steeds niet de weg naar ons hart gevonden. Dan zijn we net als de wereld met de leegte van ons denken. Maar als we ons hart durven open te stellen zal God tot ons komen en ons bevrijden.
Een hard hart is een hart dat gesloten is voor elke vorm van zelfreflectie. Zelfreflectie lijkt egoïstisch, maar juist een hard hart is egoïstisch in alles wat het doet. Bij zelfreflectie durven we onszelf tegen het licht te houden en openheid te geven naar God en onze naaste. Bij een hard hart beschermen we ons ego tegen alles wat het naar beneden kan brengen.
Geestelijke zelfreflectie is in gebed voor God durven komen en alles voor Hem durven neerleggen. In gebed tot God komen en zoeken naar het antwoord in God.