De waarde van het leven

Efeze 4

17 Dit zeg ik dan en getuig ervan in de Heere, dat u niet meer wandelt zoals de andere heidenen wandelen, in de zinloosheid van hun denken, 18 verduisterd in het verstand, vervreemd van het leven dat uit God is, door de onwetendheid die in hen is, door de verharding van hun hart. (Efeze 4:17/18)

Het beeld dat Paulus schetst is zo extreem met het beeld dat hij in de verzen er voor schilderde van het lichaam van Christus. Waar Paulus ons laat zien dat er eenheid moet zijn in de gemeente in de liefde van Christus daar laat hij nu de staat van de verloren mens zien.

Paulus laat het beeld van de gemeente zo duidelijk zien om het contrast met de wereld. Niets in het lichaam van Christus mag gelijk zijn aan de staat van deze wereld. De zinloosheid van deze wereld moet uit ons leven gebannen zijn.

Het draait om ons hele leven, niet alleen om naar de kerk te gaan en te hopen dat we in de hemel mogen komen. Onze hele leven moet veranderen. Paulus legt de wandel van de wereld naast ons wandelen. Ons wandelen is in de gemeente werkend aan de eenheid in de liefde van Christus. De wandel van de wereld is in de zinloosheid van hun denken.

De wereld is op zoek naar succes, naar een waarde voor hun leven. De wereld legt de nadruk op die dingen die er eigenlijk helemaal niet toe doen. Het probleem in de kerk van vandaag is dat wij dezelfde dingen willen. Wij willen ook succes, wij zoeken ook naar methoden en structuur in de kerk zodat we iets tastbaars hebben. Maar dat is niet wat Paulus in de voorgaande verzen heeft laten zien. Hij zet juist het zoeken naar het tastbare in het leven tegenover het leven in God waar het werkelijk om draait.

Het gaat om jouw wandel in dit leven. Zoeken we met alles wat er in ons leeft naar wat God in ons leven aan het doen is of zoeken we naar iets tastbaars zoals Israël in de woestijn met het gouden kalf? De zinloosheid van ons denken staat helemaal niet zover van ons vandaan. Alles wat er in ons leven niet om God draait is ten diepste zinloos. Laten we honger hebben naar de gaven van God in ons leven. Laten we honger hebben naar wat God in ons wil doen. Dat stijgt ver boven alles uit, dat is het leven waarvoor we hier zijn.

This entry was posted in 49 Efeze. Bookmark the permalink.