21 Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren. 22 Judas, niet de Iskariot, zei tegen Hem: Heere, hoe komt het dat U Zichzelf aan ons zult openbaren en niet aan de wereld? 23 Jezus antwoordde en zei tegen hem: Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen. (Johannes 14:21-23)
De laatste overdenking heb ik ook over dit gedeelte geschreven, maar het gedeelte blijft zo sterk staan. Het is een uitnodiging van de God van hemel en aarde om met Hem te leven, om bij Hem te zijn dag en nacht. Misschien is het nog beter verwoord als we het zien als een uitnodiging van onze redder om in ons leven te komen en altijd voor ons te zorgen.
We worden geliefd door onze ouders, door vrienden en dat doet ons wat. Het geeft ons kracht en vervulling. Zo mogen we ons ook realiseren dat we geliefd worden door onze schepper en redder. Hij heeft een liefde voor ons, die Hij wil geven. Doet dit wat met ons? Geeft deze liefde ons kracht en vervulling?
De liefde die de wereld voor ons heeft trekt ons zo sterk aan. De erkenning, de trots, we kunnen wat bereiken in dit leven. Deze liefde overschreeuwt de liefde die de Vader voor ons heeft, die Jezus voor ons heeft. Die liefde is stil maar diep en zal nooit opgeven.
Doet de liefde van Jezus wat met ons? Hebben wij Hem lief? Willen wij die liefde die Hij voor ons heeft, beantwoorden? Zie Hij staat aan de deur en Hij klopt, doe open en laat Jezus in je leven. Antwoord Hem met jouw liefde, zodat je alles mag geven aan Hem. Dit is perfectie in liefde.