3 Maria dan nam een pond zuivere narduszalf van zeer grote waarde, zalfde de voeten van Jezus en droogde Zijn voeten met haar haren af; en het huis werd vervuld met de geur van de zalf. 7 Jezus dan zei: Laat haar begaan; zij heeft dit bewaard met het oog op de dag van Mijn begrafenis. (Johannes 12:3,7)
En hier beginnen we een stukje van haar motivatie te zien. Maria heeft veel tijd met Jezus doorgebracht en Jezus heeft vaak laten weten dat Hij moest sterven. De discipelen hebben dit niet begrepen tot na Zijn opstanding maar Maria moet het wel begrepen hebben.
Maria houdt van Jezus en weet dat Jezus moet sterven. Met deze daad erkent ze haar vertrouwen in Zijn weg. Maria denkt geen seconde aan geld of aan schaamte. Ze denkt alleen aan Jezus die op weg is naar de dood. En die dood is dichtbij.
Wat had Maria kunnen doen om haar liefde te laten zien? Niets was goed genoeg, geen mooie woorden, geen mooi cadeau, alleen de erkenning dat ze vertrouwt op Jezus. Na de opstanding van Lazarus uit de dood, kan ze alleen nog maar erkennen dat de woorden die Jezus spreekt en de daden die Hij doet, werkelijkheid zijn.
We moeten dit leren begrijpen. We moeten uit ons keurslijf stappen en gaan inzien dat we Jezus kunnen begrijpen en kunnen lief hebben in dit leven. We kunnen domme dingen doen om Hem te laten weten dat Hij alles is voor ons.
Maria had dit wel kunnen bewaren tot aan Zijn dood maar dan betekend deze zalf helemaal niets meer. Daarom gebruikt ze het nu omdat Jezus de dood heeft overwonnen. Dank U Heere Jezus, voor Uw eeuwige liefde en trouw. Dank U dat wij met U mogen leven voor eeuwig aan Uw voeten.