31 En intussen vroegen de discipelen Hem: Rabbi, eet toch iets. 32 Maar Hij zei tegen hen: Ik heb voedsel te eten waarvan u geen weet hebt. 33 De discipelen dan zeiden tegen elkaar: Iemand heeft Hem toch niet te eten gebracht? 34 Jezus zei tegen hen: Mijn voedsel is dat Ik de wil doe van Hem Die Mij gezonden heeft en Zijn werk volbreng. (Johannes 4:31-34)
Ook de discipelen krijgen net als de vrouw een les in focus. Als we ons richten op het aardse leven dan zullen we niet zien waar God zich mee bezig houdt. En natuurlijk is er niets mis met eten, maar het moet wel de juiste plaats in ons leven hebben. Het moet ondergeschikt zijn aan het verlangen van God.
Vanaf het begin was het al duidelijk dat Jezus hongerig en dorstig was, maar die honger is verdwenen doordat een andere honger is verzadigd. In ons leven moet boven alles staan dat we de wil van de Vader willen doen, dat moet onze basis zijn. Voedsel is de basis van het leven, en Jezus vergelijkt deze basis met het doen van de wil van de Vader.
Jezus haalt de kracht van het leven uit het werk dat Hij doet voor God. Zijn leven draait niet om eten of geld, Zijn leven draait om te leven voor God. Het leven dat God heeft, dat uit te delen aan een ieder die het wil ontvangen. En hier is een duidelijk voorbeeld van succes. De vrouw ontvangt het leven dat Jezus haar geeft en daar schept Jezus voldoening in.
Leg dit beeld eens naast ons leven. In veel gevallen zal ons leven verbleken (hoeveel succes we ook hebben) bij het leven dat Jezus leeft. Onze motivatie, onze drijfveer, zijn die gebaseerd op onze liefde voor de Vader? Hebben wij het verlangen om het hart van God te volgen in ons leven, Hem lief te hebben boven alles?
Laten we als Christenen nu eens reëel zijn in het leven en ons afvragen of wij kracht halen uit het doen van de wil van de Vader. Waar leven wij voor? Willen wij net als Jezus leven geven aan de mensen om ons heen? Stap eens uit de crisis van onze tijd en leef in het koninkrijk dat altijd overwint.