1 En er was een mens uit de Farizeeën; zijn naam was Nicodemus, een leider van de Joden. 2 Deze kwam ‘s nachts naar Jezus en zei tegen Hem: Rabbi, wij weten dat U van God gekomen bent als leraar, want niemand kan deze tekenen doen die U doet, als God niet met hem is. (Johannes 3:1-2)
Johannes schrijft zijn brief om te overtuigen van de openbaring van God. God heeft Zich laten zien in Jezus aan Zijn volk en dat moet duidelijk worden. De gebeurtenissen die Johannes hier beschrijft zijn allemaal momenten waarin Jezus sterk is verweven met de actualiteit. Niemand zal deze gebeurtenissen kunnen ontkennen.
En dat is ook duidelijk uit de woorden van Nicodemus, een leider van de Joden. Dat Johannes deze gebeurtenis beschrijft komt omdat Nicodemus een leider is en vele mensen hem zullen kennen. Johannes kan deze persoon niet zomaar gebruiken, het moet echt gebeurd zijn.
Wat de motivatie van Nicodemus is geweest om te komen is niet helemaal duidelijk. Hij spreekt in de wij-vorm, dat zou kunnen duiden op het feit dat hij namens alle leiders komt. Maar uit de woorden die hij spreekt lijkt hij in ieder geval echt te zijn aangeraakt.
Nicodemus komt over als iemand die werkelijk geïnteresseerd is in wat God doet. Hij komt naar Jezus omdat hij tot de conclusie is gekomen dat wat Jezus doet alleen door God kan gebeuren. God moet wel met Jezus zijn.
Ik denk dat wij dezelfde houding moeten hebben bij alles wat er gebeurd in ons leven. We moeten kijken naar waar God Zich laat zien in ons leven. Aan de houding van de meeste geestelijke leiders in Israël kunnen we zien dat het hen niet om God ging. Zij zochten niet naar de hand van God in het leven van Israël. Zij wilden voorkomen dat iets hun positie zou aantasten.
Maar ik denk dat elke christen zo’n moment als Nicodemus moet hebben in zijn/haar leven. Dat we ons gaan realiseren dat God aan het werk is in ons leven. Zijn hand is op ons leven en aan ons om naar Hem toe te gaan en te vragen waar Hij mee bezig is. En ik ben er van overtuigd dat God dan van Zich laat spreken.