De tweede dood

 13 En de zee gaf de doden die in haar waren. Ook de dood en het rijk van de dood gaven de doden die in hen waren, en zij werden geoordeeld, ieder overeenkomstig zijn werken. 14 En de dood en het rijk van de dood werden in de poel van vuur geworpen. Dit is de tweede dood. 15 En als iemand niet bleek ingeschreven te zijn in het boek des levens, werd hij in de poel van vuur geworpen. (Openbaring 20:13-15)

We hebben een leven gekregen hier op aarde. Dit leven wordt bedreigd met de dood, de eerste dood. We kunnen daar weinig aan doen, als de tijd daar is, dan is het zover. Maar dan is daar de tweede dood. Deze tweede dood is de eeuwige dood.

We kunnen angstig zijn voor de dood omdat we graag hier nog door willen leven. We kunnen de dood als een bevrijding zien omdat we het leven hier helemaal zat zijn. In beide gevallen hebben we geen goed beeld van de dood. Het sterven aan het leven hier betekend niet dat we in een poel van vergetelheid leven.

De eerste dood is simpel het stappen uit het leven hier op aarde. Het is niet natuurlijk, maar het  gevolg van de zonde. Maar dan begint het eeuwige leven of de eeuwige dood.

12   en de kinderen van het Koninkrijk zullen buitengeworpen worden in de buitenste duisternis;  daar zal gejammer zijn en tandengeknars. (Matheus 8:12)

De tweede dood is werkelijkheid, waar we echt bang voor moeten zijn. We moeten inzien dat de tweede dood ons grijpt en ons voor eeuwig zal doen leven in onze zonde. Hier op aarde leven we in de zonde onder de beschermende hand van God, maar dan leven we in de zonde, zonder God.

Dit moet ons angst geven, niet voor God, maar voor de tweede dood. Wij moeten er alles aan doen om niet geraakt te worden door deze dood.

Het evangelie is hemel EN hel, daar moeten we niet vanaf stappen alsof we daarmee van God een gemene God maken. Het is onze keuze nu of wij door de tweede dood worden geraakt of niet.

This entry was posted in 40 Matheus, 66 Openbaring. Bookmark the permalink.