11 Geef het op en weet dat Ik God ben;
Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken,
Ik zal geroemd worden op de aarde.
12 De HEERE van de legermachten is met ons;
de God van Jakob is voor ons een veilige vesting. Sela (Psalm 46:11-12)
We moeten begrijpen dat Israel zich (in de goede tijden) er van bewust was dat zij het volk van God waren. Abraham was gekozen om een volk te worden dat een licht mocht zijn in deze wereld. Door hem en zijn nakomelingen zou de hele wereld gezegend worden. Hierdoor was de positie van het volk Israel heel anders dan de positie van de rest van de wereld.
We kunnen dat oneerlijk vinden, maar God heeft die keuze gemaakt. En dat is nu gelijk vers 11, want wat wij er van vinden doet er niet altijd toe. God gaat een weg waarin wij betrokken mogen zijn, maar de weg staat wel vast. Het is als het op vakantie gaan met de familie, de bestemming staat vast maar er is nog een hoop keuze tijdens de reis.
De bestemming voor het volk Israel staat vast en ook de bestemming van de toekomst van deze aarde staat vast. En daar moeten wij ons naar schikken, ook wij christenen. Soms vechten we als christenen zelfs harder dan de wereld tegen de weg die God wil gaan. Misschien herken je dat niet, maar wanneer is de laatste keer dat jij hebt gebeden voor de komst van Jezus? Wanneer gedraag jij je echt als de vijf wijze maagden?
Is God met jou, is Hij echt jouw vesting, is Hij echt de bron van kracht in jouw leven? Want dat is wat we uit deze verzen moeten halen. Er is geen andere weg, er is geen lauwe christelijke weg die ook op hetzelfde punt uitkomt. Het is nu, vandaag de keuze die wij hebben, is Hij echt jouw vaste burcht? Anders stop met het zingen van ‘Een vaste burcht is onze God.’ Want we kunnen het wel zingen maar het betekent niets als het niet werkelijkheid wordt in ons leven.