32 Want wie is God, behalve de HEERE?
Wie is een rots dan alleen onze God? (Psalm 18:32)
Lees dit vers een aantal keer en vraag jezelf af wat dit betekent voor jou. Als de eerste gedacht die bij jou naar boven komt is dat wij als christenen de enige echte God hebben dan klinkt goed maar moeten wij bij onszelf de volgende vraag stellen. Is dat wat David in zijn hoofd had toen hij deze woorden opschreef? Was David hier aan het mediteren over alle andere goden en besefte hij dat de God van Israel de enige echte is?
David schrijft een loflied over de hulp die God hem heeft gegeven, hij bezingt de kracht en macht van God waarmee hij uit de diepte van de dood is getrokken. Dan zal hij echt niet hebben gedacht aan alle andere goden die andere mensen dienden. Voor hem is er maar 1 God en dat is de God waarop hij mag vertrouwen.
Deze zin kan maar 1 ding betekenen, David heeft geen andere rots dan God alleen. De nadruk ligt hem niet op welke god we aanbidden, de nadruk ligt hem in de kracht die David in God heeft gevonden. Voor hem is er niets anders, er is geen verzekering, er is geen persoon op aarde, er is geen vorm van meditatie of yoga, er is niets waarin hij zijn hoop heeft dan in God alleen.
En dat is wat we uit dit vers moeten halen, juist wij die in het rijke westen leven, juist wij die alles voor elkaar hebben. Wij zijn degene die moeten leren van dit vers. De hele discussie over welke god nu de echte god is, is een verzinsel van de duivel. Het lijdt alleen maar af van de werkelijk betekenis van geloof. Is er voor jou werkelijk geen god, behalve jouw God? Is er niets anders in jouw leven waarop jij meer vertrouwt?
Want dat is de vraag die wij onszelf moeten stellen naar aanleiding van dit vers. Waar is jouw hoop in dit leven, wie is jouw rots waarop je elke keer weer terug kan vallen? Is er geen god behalve onze God? Vergeet alle andere goden, leer te vertrouwen zoals David dat in dit vers beschrijft, je hebt geen andere rots dan God alleen.