23 En toen er veel dagen verlopen waren, beraadslaagden de Joden om hem te doden, 24 maar hun samenzwering werd aan Saulus bekend. En zij bewaakten de poorten, zowel overdag als ‘s nachts, om hem te kunnen doden. 25 Maar de discipelen namen hem ‘s nachts mee en lieten hem door een opening in de muur neer, door hem in een mand te laten zakken. 26 Toen Saulus nu in Jeruzalem gekomen was, probeerde hij zich bij de discipelen aan te sluiten, maar zij waren allen bevreesd voor hem, want zij geloofden niet dat hij een discipel was. 27 Maar Barnabas nam hem onder zijn hoede, bracht hem naar de apostelen en vertelde hun hoe hij onderweg de Heere gezien had, dat Hij tot hem gesproken had en hoe hij in Damascus vrijmoedig gesproken had in de Naam van Jezus. (Handelingen 9:23-27)
Na een tijdje beginnen de joden door te krijgen dat Saulus compleet is doorgeslagen. Wat eens hun sterspeler was, is nu de grootste vijand geworden. We kunnen enigszins begrijpen hoe groot de haat voor Saulus is onder deze joden. En ze willen hem daarom absoluut niet laten ontsnappen, hij moet betalen voor dit verraad.
Maar Saulus is in Damascus volledig geaccepteerd onder de volgelingen van Jezus. Ze hebben geen enkel wantrouwen meer, want ze zien dat Saulus oprecht is in zijn verlangen om God te dienen, ze zien de vruchten van de Heilige Geest in zijn leven.
Soms als je een beetje rondleest op het internet, dan gaat het er tussen christenen soms hard aan toe. Men veroordeelt elkaar om de overtuiging die men aanhangt. Men is zo overtuigd van het eigen gelijk dat men niet bereid is om een stapje terug te doen. Het probleem is dat we dan het doel compleet voorbij schieten. Want het doel is 1 lichaam van Christus dat het zout en het licht is hier op aarde.
We moeten onszelf niet verstoppen achter onze computer. Ook moeten we onszelf niet verschuilen achter internetevangelisatie. Natuurlijk gebeuren er mooie dingen, maar Jezus heeft ons niet geroepen om eenlingen te zijn waarin we onze eigen weg gaan. Hij heeft ons geroepen om onderdeel te zijn van Zijn lichaam en daarin hebben we elkaar keihard nodig.
De volgelingen van Jezus in Damascus hebben het begrepen. Saulus is een van hen en daarom riskeren ze ook hun leven voor deze man. In holst van de nacht laten ze hem door een gat in de muur ontsnappen. Eenheid is de sleutel en die eenheid zal alleen komen als we onszelf nederig durven op te stellen.
Het tegenovergestelde gebeurt in Jeruzalem en dat is ook wel te begrijpen. Damascus had alleen getuigenissen over de vervolger Saulus gehoord maar Jeruzalem had zijn werk ervaren. Maar er is wel iemand die Saulus onder zijn hoede neemt en zo de deur opent naar het lichaam van Christus in Jeruzalem.