11 En hun woorden leken hun kletspraat en zij geloofden hen niet. 12 Maar Petrus stond op en snelde naar het graf en toen hij zich vooroverboog, zag hij alleen de linnen doeken liggen. En hij ging weg en verwonderde zich over wat er gebeurd was. (Lukas 24:11-12)
Er is wel degelijk een verschil in hoe wij staan in onze relatie met Jezus. En dat is voor God geen willekeur, het is hoe wij keuzes maken in het leven. Net zoals Petrus hier aan God laat ziet dat hij toch echt wel serieus is over wat deze vrouwen hier vertellen. Petrus is toch net even anders dan de andere discipelen.
De meeste discipelen deden het verhaal van deze vrouwen af als kletspraat, alsof ze niet goed bij hun hoofd zijn. Het klinkt werkelijk alsof de discipelen een enorme kater hebben en zich er al bij neer hebben gelegd dat het sprookje voorbij is. Er leefde geen hoop meer in hun hart voor een toekomst met Jezus.
Maar Petrus is toch anders, voor hem is dit toch genoeg om het te checken, hij wil toch het zijne er van weten. En daarom rent hij naar het graf en ziet dat de getuigenis van de vrouwen klopt, het graf is echt leeg. Hij verwonderd zich er over, het is alsof het geloof in hem aan het groeien. Zijn gedachten zijn toch net even anders.
En zo moeten wij ook in het leven staan, een leven vol van geloof en hoop in wat God gaat doen. Al die negativiteit, al die hopeloze woorden ze maken van ons twijfelaars. En als er dan iemand op ons afkomt met nieuws waarin God Zijn liefde heeft geopenbaard komen wij met allerlei smoezen waarom die persoon dat heeft verzonnen. Iemand die uit de dood is opgewekt, iemand die door God is genezen, daar hebben wij onze bedenkingen bij.
Laten we zo niet in het leven staan, ik geloof liever in een vals wonder dan dat ik twijfel aan een oprecht wonder van God. God is een God van hoop, een God die toekomst geeft. En zo moeten wij in het leven staan. Rennen naar een graf omdat enkele mede gelovigen er over hebben getuigd.
Laten we niet bij de pakken gaan neerzetten, hoe uitzichtloos de situatie ook lijkt. Want God opent altijd weer een deur.