34 Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. 35 Laten uw lendenen omgord zijn en de lampen brandend. 36 En u, wees gelijk aan mensen die op hun heer wachten, wanneer hij terugkomt van de bruiloft, om hem, als hij komt en klopt, meteen open te doen. (Lukas 12:34-36)
Een surprise party, er is iemand jarig en de één zit in de kast verstopt, de ander achter de bank, allemaal hebben ze zich verdekt opgesteld. De spanning stijgt want de jarige kan er elk moment aankomen. Dit is het beeld dat we voor ogen moeten hebben als we deze boodschap van Jezus aan het lezen zijn.
Het is een leven waarin we vol van verwachting uitkijken naar de komst van Jezus. En dit verwachten moet zichtbaar zijn in ons leven. En dan niet zichtbaar in de zin dat we stoppen met werken en onszelf opsluiten omdat het einde der tijden hier is. Maar zichtbaar klaar zijn voor de komst van Jezus. Dat als Jezus nu zou komen dat wij werkelijk Hem kunnen ontvangen zoals het hoort. Dat wij werkelijk vol zijn van het Koninkrijk van God en wij Hem werkelijk als Koning ontvangen.
Het voorbeeld van Jezus is van een dienstknecht, maar dat voorbeeld leeft niet meer zo in onze tijd. Wij hebben een baan en verwachten daar met respect behandelt te worden door de werkgever. En als het 5 uur is geweest dan gaan we op weg naar huis en laten we alles achter ons. Maar een dienstknecht is anders, die stelt zijn leven in dienst van zijn meester. Ze wonen bij hun meester en zorgen dat altijd alles perfect voor hem klaar staat.
En op het moment dat de meester even weg is, maar elk moment terug kan komen, dan zorgt de dienstknecht er voor dat alles perfect is. En niet pas als hij de meester er aan hoort komen, maar al die tijd dat ze moeten wachten zorgt de dienstknecht er voor dat alles klaar staat voor de meester. En op het moment dat de meester klopt zal hij de deur direct open doen.
Maar als wij kijken naar de kerk van vandaag, dan zijn wij niet als de dienstknecht, wij zijn er niet klaar voor om Jezus te ontvangen. Wij zijn christenen als de werknemers van vandaag de dag. We doen ons werk en krijgen daar een salaris voor, maar voor de rest hebben we ons eigen leven. We doen onze religieuze dingen, maar daarnaast hebben we gewoon ons eigen leven waar we ons druk over maken. En in dat leven is God niet betrokken, het is gescheiden van ons geloof.
Wij zien ons christenzijn niet als dienstknechten van God. Wij staan niet klaar om Hem te ontvangen met ons leven, we zijn te druk met ons eigen leven. We hebben erkent dat Hij God is en dat moet genoeg zijn, daar moet God maar blij mee zijn. Staan wij klaar voor Zijn komst?