47 En als iemand Mijn woorden hoort en niet gelooft, veroordeel Ik hem niet, want Ik ben niet gekomen om de wereld te veroordelen, maar om de wereld zalig te maken. 48 Wie Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft iets wat hem veroordeelt, namelijk het woord dat Ik gesproken heb; dat zal hem veroordelen op de laatste dag. 49 Want Ik heb niet uit Mijzelf gesproken, maar de Vader, Die Mij gezonden heeft, Hijzelf heeft Mij een gebod gegeven wat Ik zeggen en wat Ik spreken moet. 50 En Ik weet dat Zijn gebod eeuwig leven is. Wat Ik dan spreek, spreek Ik zoals de Vader Mij gezegd heeft. (Johannes 12:47-50)
God openbaart, God spreekt. Tot iedereen, Hij heeft geen voorkeur voor een bepaalde soort persoon. En aan iedereen verteld Hij hetzelfde. Het verschil zit hem bij ons, hoe luisteren wij naar Hem. Wat doet het woord van God met ons hart.
Jezus sprak de woorden van God, Hij nam niets weg, Hij voegde niets toe, het is puur Gods hart dat Hij uitsprak. Nu omschrijft Jezus deze woorden als een gebod, en daar hebben wij al snel een negatief gevoel bij. Geboden beperken de vrijheid van ons leven, we kunnen niet doen wat we willen doen.
12 Geloofd zij U, HEERE, leer mij Uw verordeningen. 13 Ik heb met mijn lippen verteld al de bepalingen van Uw mond. 14 In de weg van Uw getuigenissen verblijd ik mij meer dan in alle bezit. 15 Ik overdenk Uw bevelen en heb oog voor Uw paden. 16 Ik verblijd mij in Uw verordeningen, Uw woord vergeet ik niet. (Psalm 119:12-16)
Als we de woorden van psalm 119 lezen dan zien we een heel andere manier om naar Gods woord te luisteren. Ja het zijn leefregels, ja het zijn geboden, maar de schrijver van deze psalm verheugd zich in deze woorden van God. Hij verlangt er naar om er naar te leven, hij verlangt er naar om ze altijd te overdenken.
Jezus sprak de woorden van God, omdat Hij zelf ook vol is van die woorden. Het is Zijn leven, het is Zijn hart en het hart van Zijn Vader. Het zijn geboden die we met vreugde mogen ontvangen, het zijn geboden die eeuwig leven ZIJN.
Wat leven wij, wat spreken wij? Zijn het de woorden van God, of zijn het onze eigen woorden. Verlangen wij net als psalm 119 om de woorden van God te overdenken en er naar te leven, omdat we weten dat ze het eeuwige leven zijn?
Er moet een moment in ons leven zijn dat we ons realiseren dat het woord van God (dat is niet hetzelfde als de bijbel) HET EEUWIGE LEVEN IS. De geboden van God zijn geen regels, maar zijn de openbaringen van God waarin we ons mogen verheugen. Deze geboden zijn het eeuwige leven.