17 De menigte dan die bij Hem geweest was toen Hij Lazarus uit het graf geroepen en hem uit de doden opgewekt had, getuigde daarvan. 18 Daarom ging de menigte Hem ook tegemoet, omdat zij gehoord had dat Hij dat teken gedaan had. 19 De Farizeeën dan zeiden tegen elkaar: U ziet dat u totaal niets bereikt! Zie, de hele wereld loopt achter Hem aan. (Johannes 12:17-19)
Waarop moet geloof gebaseerd zijn? Hier zien we eigenlijk twee voorbeelden waarin het fout gaat. Aan de ene kant de mensen die door het wonder van Jezus zijn aangeraakt en Hem daarom ophemelen. Aan de andere kant mensen die Jezus als een gevaar zien en zelf onbewogen blijven voor Gods machtige hand.
Als reformatorische christenen kunnen we de evangelische of pinkster hoek wegzetten als emotionele christenen. En als evangelische kunnen we de meer behoudende kerken wegzetten als star en gecontroleerd. En natuurlijk komt deze gedachte ergens vandaan maar laten we nu eens naar onszelf kijken.
Geven we God de ruimte om ons leven aan te raken met Zijn wonderen en liefde? Mogen wij bewogen raken door hoe Hij naar ons kijkt? God wil actief in ons leven bezig zijn en ons hart aanraken. Hij kan dingen doen die anders zijn dan wij het graag zouden willen alleen al om ons uit ons hokje te krijgen.
Maar ook, waar hangt ons geloof aan vast? Is het een blij gevoel wanneer God ons Zijn liefde laat zien? We kunnen zo enthousiast zijn, maar op hetzelfde moment zo vast zitten in een patroon van zonden. We kunnen aangeraakt zijn door emoties, maar als het tegenzit geen enkel vertrouwen hebben.
Het zijn twee valkuilen, die we alle twee moeten mijden. We moeten vast blijven houden aan de woorden van Jezus. De beloften van God. We moeten op Hem vertrouwen, elke dag, of het nu meezit of tegen. We moeten Hem volgen op het pad dat Hij gaat ook al lijkt het nog zo onzeker. Dit is de weg van God.