57 De Joden dan zeiden tegen Hem: U bent nog geen vijftig jaar en hebt U Abraham gezien? 58 Jezus zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Vóór Abraham geboren was, ben Ik. 59 Zij namen dan stenen op om ze op Hem te werpen. Maar Jezus verborg Zich en ging de tempel uit; Hij ging midden tussen hen door en zo ging Hij weg. (Johannes 8:57-59)
Het lijkt me erg frustrerend voor de joodse leiders, elke poging die ze wagen om Jezus (de waarheid) uit de weg te ruimen lijkt maar niet te lukken. Jezus heeft hen zelfs de grondlegger van hun geloof afgepakt, Abraham. Hij is voor hen de vader van het geloof, maar blijkbaar gebruiken ze die ook niet op de juiste manier.
De waarheid staat altijd sterk en dat kunnen we in het gesprek van Jezus met de joodse leiders zien. De leugen kan veel doen, als de waarheid er niet is, maar zo gauw de waarheid er is staat de leugen machteloos. En zo staan de joodse leiders machteloos, ze kunnen niets tegen de waarheid doen maar willen het ook niet accepteren.
Dan is er nog maar een optie, een lichamelijk gevecht. Ze rapen stenen op om Jezus te stenigen, dit is frustratie ten top. Maar dan zien we de macht van God in het leven van Jezus. Niemand kan het leven van Jezus dicteren, de Vader heeft alles in de hand. En dat kunnen we lezen in de manier waarop Jezus Zichzelf uit de menigte verwijderd. Hij gaat dwars door de mensen heen.
Dit is eigenlijk niet bijzonder, God doet dat voor iedereen die in Hem geborgen is. Jezus is daarbij geen uitzondering, Hij leeft naar de woorden die Hij gesproken heeft naar de mensen om Hem heen. En als wij ook naar die woorden leven, dan leven we in de waarheid van de Vader.
De waarheid is de sleutel om dicht bij de Vader te leven, in Zijn bescherming. Als wij zoeken naar de waarheid, als wij verlangen naar de woorden van de Vader in ons leven, zullen wij leven als Jezus. Dan zijn we vrij, verlost van de leugen, dan zijn we vrij in de armen van de Vader. Dan is het altijd Zijn hand die bepaald wat er gebeurd in ons leven.