21 Als wij de Naam van onze God hadden vergeten
en onze handen hadden uitgebreid naar een vreemde god,
22 zou God dat niet onderzoeken?
Want Hij weet wat er in het hart verborgen ligt. (Psalm 44:21-22)
Dit kan een beangstigende gedachte zijn, maar het kan ook een hele mooie gedachte zijn. Dat God het verborgene van ons hart weet, heeft een verschillende betekenis voor verschillende mensen. En mensen die het niet leuk vinden zijn vaak degene die zullen zeggen dat God helemaal niet bestaat.
Maar ook in de kerk zijn er mensen die het een angstig idee vinden. De rechtvaardige God die precies ziet wat ik denk en doe, er is geen ontsnappen aan. Andere mensen die doen er heel romantisch over en zien het als de liefde van God die ons alles vergeeft.
Maar het verschil dat het een angstig idee kan zijn of juist een fantastisch idee zit hem niet in onze zonden. Mensen die veel zondigen zouden dan meer angst moeten hebben dan mensen die al redelijk op weg zijn. Maar dat is een verkeerde conclusie.
Het verschil zit hem in het kennen van God. Als jouw beeld van God onduidelijk is of juist dat God heel angstig is dan is de gedachte dat God alles weet van jou, angstig. Want wat zal God doen, hoe zal Hij jou aanpakken, de problemen die je hebt zijn dan straffen van God.
Maar als je God leert kennen als een Vader in de hemel die met open armen jou wil ontvangen, dan is dit geen beangstigende gedachte. Je hoeft niets voor Hem verborgen te houden. Hij weet het al, je bent een open boek en toch wil Hij verder met jou. Wat een heerlijke gedachte.